Public prosecutor - yesterday, today, tomorrow

Praca poświęcona jest zawodowi prokuratora. Zawarte w treści informacje przedstawiają opis pozycji prokuratora, jego zadania, cele oraz konsekwencje, które wynikają z podejmowanych decyzji przez prokuratora. Początkowa część pracy przedstawia początki tworzenia się tej instytucji oraz cele, dla których zdecydowano się powołać urząd prokuratora. W rozdziale dotyczącym historii zostały ukazane również najistotniejsze wady postępowań karnych poszczególnych okresów takie jak: instytucja śladu, tortury wymuszające przyznanie się do winy, 72-godzinne postępowania karne. Problemy te zostały porównane do współczesnych przypadków, które pomimo znacznego postępu cywilizacyjnego dalej znajdują miejsce we współczesnym świecie. Końcowa część rozdziału ukazuje przemiany prokuratury na przestrzeni zmian ustrojowych państwa oraz dostosowywanie ustroju prokuratury do odpowiedniej władzy rządzącej. Konkluzję rozdziału stanowił postulat, który stwierdzał, iż aby prokuratura spełniała swoje zadania jak najlepiej, należy zapewnić jej odpowiednią formę funkcjonowania w państwie opartym na monteskiuszowskim trójpodziale władzy. W rozdziale drugim został w związku z tym przedstawiony postulat wpisania prokuratury do Konstytucji. Unormowanie konstytucyjne prokuratury zapewni wymaganą, odpowiednią niezależność prokuratorów, którzy służyliby tylko prawdzie. W dalszej części rozdziału zostały umieszczone rozważania dotyczące miejsca prokuratury w Konstytucji, w której miałyby się znaleźć owe przepisy. Problem ten determinuje fakt, iż prokuratura nie jest ustrojowo na takim poziomie jak Sądy, jednakże jej pozycja jest bardziej znacząca od organów i korporacji ochrony prawa. Trzeci rozdział dotyczy osoby piastującej urząd prokuratora. Przedstawione w nim rozważania dotyczą wybranych decyzji prokuratora, które wpływają na jego nieskuteczność oraz które prowadzą do patologii śledztwa. Skupienie uwagi na osobie, która piastuje urząd prokuratora, miało na celu pokazanie, iż same gwarancje konstytucyjne nie wystarczą w ściganiu przestępców. Konieczna do tego jest również właściwa praca prokuratora. W związku z faktem, iż biegli w dzisiejszych czasach odgrywają coraz to większe znaczenie, a ich wpływ na wyroki sądów staje się coraz większy, w rozdziale czwartym opisana została oczekiwana współpraca na linii prokurator biegły. Przedstawione tam twierdzenia mają przyczynić się do jak najlepszego ustalenia stanu faktycznego, który ustrzeże sąd przed pomyłką, jaką częstokroć jest skazanie niewinnej osoby. Dlatego w rozdziale piątym zostało przedstawiona rola prokuratora, który przed takimi pomyłkami ma zapobiegać. W tym celu powinien szukać, interpretować i wykorzystywać dowody w sprawie. Pokazane zostało to na przykładzie dowodu z DNA, który znacznie przyczynił się do pewności wyroków. Pełni on również istotną rolę w zapobieganiu fałszywego skazania. Dowód z DNA ukazuje także jak ważna jest wiedza kryminalistyczna w działaniach prokuratora. Postępy techniczne w działaniach kryminalistycznych niewątpliwie w znacznym stopniu pomagają w prowadzeniu śledztwa, pytanie tylko czy za kilkadziesiąt lat technika będzie na tak zaawansowanym poziomie, że może przynosić więcej nierozstrzygalnych pytań aniżeli odpowiedzi.This thesis describes public prosecutor’s work. Main body includes description about the position, mission and purpose for public prosecutors’ activities and the consequences which arise from decision which the public prosecutors made. First part represents the very beginning of creation this institution and the objectives which were the cause for the constitution of a public prosecutors’ office. Chapter number one also presents significant shortcomings of criminal procedure of each period, e.g. track institution, tortures which forced false confessions, and 72 hours criminal procedure. These issues have been compared to modern cases. Finally, the chapter ends with a statement that the public prosecutor has to be defined by the Constitution. Chapter number two describes required constitutional model, which will ensure independency of public prosecutors’ office. This independency will help serve the truth. Hereinafter I consider the placement of the public prosecutor’s office in the Constitution. Unfortunately, it is not simple because there is no place for public prosecutor’s office in Montesquieu’s power-sharing model. Third chapter is about incumbent public prosecutors. About his attitudes, motivation, knowledge which determines his failure and inefficiency leading to investigation pathology. This chapter shows that the constitutional office is not enough for the pursuit of crime. There has to be a proper individual. To solve a crime, that person has to cooperate with lots of other people. Nowadays, experts play crucial part in crime investigation. Chapter number four describes in which way public prosecutors should use experts’ knowledge. These collaborations are supposed to ward errors, because of which the innocent people suffer. This problem was the main theme of chapter number five, which shows how prosecutors should proceed with evidences. It is demonstrated on the DNA evidence that helped many wrongfully convicted people exculpated. The DNA technology also shows indicates a problem, that in the future scientific evidence may lead to even more undecidable questions, instead of leading to a clear answer