Osteoporotic changes in children’s skeleton

Osteoporoza to choroba szkieletu powodująca zmniejszenie wytrzymałości kości i podatność na złamania. Rozpoznanie osteoporozy u dzieci nie jest proste ze względu na brak jednoznacznych kryteriów diagnostycznych. Według Międzynarodowego Towarzystwa Densytometrii Klinicznej osteoporoza występuje, gdy gęstość mineralna kości >2 SD poniżej prawidłowych wartości i występuje przynajmniej jedno złamanie. Badaniu densytometrycznemu poddaje się kości całego szkieletu i odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Wyróżnia się osteoporozę pierwotną i wtórną, w zależności od jej etiologii. Wystąpienie tej drugiej wiąże się z wieloma czynnikami chorobowymi. Osteoporoza początkowo przebiega skrycie, a w późniejszym etapie pojawiają się bóle kości, zaburzenia chodu i postawy ciała, a także złamania. Niska gęstość tkanki kostnej u dzieci, wiąże się często ze złymi nawykami odżywiania. Badania pokazują, że znaczna część młodych osób nie pokrywa dziennego zapotrzebowania organizmu na wapń, witaminę D. Wzrasta natomiast spożycie produktów bogatych w fosforany, które negatywnie wpływają na gospodarkę mineralną kości. Ważna jest suplementacja diety w okresie wzrastania, chorób i u osób dotkniętych nietolerancjami pokarmowymi. Badania molekularne dostarczają nam informacji na temat genów, których mutacje są niekorzystne dla tkanki kostnej. W rozpoznaniu osteoporozy konieczna jest kompleksowa ocena badań densytometrycznych, radiologicznych, biochemicznych i objawów klinicznych. Tylko gruntowna analiza wyników, może potwierdzić występowanie choroby. W osteoporozie wtórnej należy rozpocząć leczenie choroby podstawowej, powodującej obniżenie gęstości mineralnej kości. Wspomagająco należy zastosować suplementację i aktywność fizyczną. W poważnych przypadkach stosuje się leki antyresorpcyjne - bifosfoniany, które hamują resorpcję kości. Do czynników protekcyjnych należy prawidłowa dieta, aktywność fizyczna, suplementacja, a także unikanie czynników negatywnie wpływających na tkankę kostną.Osteoporosis is a skeletal disease that causes a reduction in bone strength and susceptibility to fracture. The diagnosis of osteoporosis in children is not easy due to the lack of explicit diagnostic criteria. According to the International Society for Clinical Densitometry osteoporosis occurs when bone mineral density > 2 SD is below normal values and there is at least one fracture. In the densitometry tests the bones of the entire skeleton and lumbar spine are being analysed. There is primary and secondary osteoporosis, depending on their etiology. The occurrence of the latter is associated with multiple disease agents. Osteoporosis initially runs secretly, and in a later stage, there are bone pains, abnormal gait and posture, as well as fractures. Low bone mineral density in children, is often associated with poor eating habits. Studies show that a significant proportion of young people does not cover the daily requirements of the body for calcium, vitamin D. Increasing intake of foods rich in phosphates, negatively affects the economy of bone mineral. Therefore, supplementation is important during growth, diseases and in case of people suffering from food intolerances Molecular studies provide us with information about the genes whose mutations are detrimental to the bone tissue. In the diagnosis of osteoporosis comprehensive evaluation of densitometry, radiological, biochemical and clinical symptoms is needed. Only a thorough analysis of the results can confirm the presence of the disease. In the secondary osteoporosis one should begin the treatment of the underlying disease, which causes a reduction in bone mineral density. Supplementation and physical activity supports the treatment. In severe cases, an antiresorptive drugs – bisphosphonates are used, which inhibit bone resorption. As a protective measure one should follow a balanced diet, have more physical activity, right supplementation, and it is advisable to avoid factors that adversely affect the bone tissue