Gra wideo i problem artystycznosci

Celem tej pracy jest ukazanie gier wideo oraz występującego w nich zjawiska immersji jako dziedziny sztuki współczesnej. Poprzez porównanie z innymi formami sztuki ukazuje rozwój gier na przestrzeni lat, a także zmiany w ich strukturze, które dają podstawy do traktowania ich jako pełnoprawnej formy sztuki. W oparciu o teorie Michała Ostrowickiego oraz Lva Manovocha opisane zostaje zjawisko wirtualnego zatopienia się w interaktywny świat gry zwany immersją, oraz wyszczególnione i opisane elementy które wpływają na jego występowanie w grach wideo. Poprzez stworzoną przez Clifforda Geertz'a metodę gęstego opisu analizie poddana zostaje współczesna gra wideo. Opisana zostaje nie tylko jej struktura, ale też symbole obecne w wirtualnej rzeczywistości, oraz to w jaki sposób wpływają one na odbiorcę. Praca obrazuje popartą licznymi przykładami ewolucję gier wideo, które z prostego przeniesienia zabawy na ekran komputera, stały się nośnikami złożonych treści kultury, oraz formą artystycznego wyrazu.The aim of this thesis is to show that video games are parts of the contemporary art.It presents their creators (artists) and their ability to combine aesthetic, creativity and technical / programing skills. Video games are compared with another art forms and the phenomenon of immersion presented in virtual realities is described based on various game types.The methodology used here is based on Clifford Geertz's theory of „thick description”. The theory shows how different elements influence th