Poles portrait in the frame

Niniejsza praca jest próbą współczesnego odniesienia do filmowego dokumentu Gadające głowy wybitnego artysty-reżysera Krzysztofa Kieślowskiego. Filmując, miałam nadzieję na spotkanie z inną wrażliwością, dokładnie tak samo „inną”, jaką prezentowali bohaterowie filmu Kieślowskiego. Chciałam pokazać odbiorcom ludzi z historią, z unikatowym bagażem doświadczeń. Pewnie też dlatego, by znaleźć wyjaśnienie na pytanie zadawane samej sobie – dlaczego oni odpowiadają w taki sposób. Nie udało się. Trudno rozliczyć człowieka z tego, co myśli i w jaki sposób o tym mówi, ponieważ wielu spontanicznie powie: „bo tak czuję”. Jednak dzięki tej pracy zyskałam coś więcej - prawdziwy obraz pragnień oraz wartości uznawanych przez Polaków. „Inna” wrażliwość jest w mojej filmowej sondzie codziennością, ale to nie odziera jej (codzienności) z emocjonalności, piękna i rysu indywidualnego. Z opowiedzianych okiem kamery historii wynika, że nie da się sprowadzić ludzi i ich odbioru świata do jednego mianownika, gdyż każdy zachowuje swoją odmienność.In 1980, the late Krzysztof Kieslowski interviewed a number of ordinary Poles (born at various times over the preceding 100 years), asking them who they were and what they wanted from life. The results were assembled into this short film. I decided to make my own movie, trying to ask people the same questions as Kieslowski. The results are in this thesis. I am comparing answers and trying to find out, why they are asking in this particular way. "Gadajace glowy" is very good and Kieslowski makes a universal work that resonates life as it is. Complex and simple at the same time, all people want the same things out of it but something makes us closer of our destiny, other times very distant, almost impossible. I know that Kieslowski was only one, but it was worth i