The obsession of senility and death in late poetry of Tadeusz Różewicz

Niniejsza praca składa się z trzech zasadniczych, wzajemnie względem siebie komplementarnych części, z których pierwsza o charakterze wprowadzającym dotyczy kulturowo – filozoficznej przestrzeni toposu starości i śmierci w odniesieniu do późnej twórczości Tadeusza Różewicza. Twórczości, która obfituje w obrazy negujące powszechnie przyjęty model przeżywania starości. Treści zawarte w kolejnych rozdziałach i podrozdziałach łączą się ze sobą w sposób problemowy. Druga część pracy została poświęcona poetyckim i malarskim formom dialogu w doświadczaniu starości i śmierci i pozwala w pełni zrozumieć obsesyjne zainteresowanie poety topiką wanitatywną. Trzeci, a zarazem ostatni rozdział niniejszej rozprawy, stanowiący jednocześnie podsumowanie treści teoretycznych i zawierający praktyczne wskazówki dotyczące prowadzenia zajęć w oparciu o poetyckie teksty Różewicza i korespondujące z nimi utwory malarskie, to scenariusze lekcji przeznaczone dla szkół średnichMy thesis is divided into three sections. The first part deals with the cultural/philosophical context of Rózewicz main themes of senility and death and common images associated nowadays with these themes, The second section outlines my interpretation of Różewicz attitude and how his response is so completely at adds wits society norms. Różewicz uses both dualoque and visual images to get across his personal overpoint. he is totally consumed by his obsession. i n the concluding part of my thesis , I outline how teachers might show a diffrent way to approach the cuurent extremely negative attitude to the latter stages of life and death