Youth's attitude towards the old age and the elderly people

Wychowałam się w rodzinie wielopokoleniowej i środowisku wysoko ceniącym sobie tradycyjne wartości i podział ról. Od wczesnego dzieciństwa nauczono mnie ogromnego szacunku dla starszych. Ustępowanie miejsca w autobusie czy oferowanie swojej pomocy w dźwiganiu ciężkich zakupów zawsze było dla mnie czymś naturalnym i oczywistym. Niedopuszczalne zaś byłoby podniesienie głosu na osobę dorosłą, sprzeciwienie się jej poleceniu, skrytykowanie zdania, poglądów.Wraz z biegiem czasu i upływem lat zaczęłam dostrzegać, że dojrzały wiek nie zawsze jest wyznacznikiem nieomylności i mądrości życiowej i nie zawsze warto stawiać sobie osoby dorosłe jako wzór do naśladowania i bezwarunkowo się z nimi zgadzać. Jednak mimo to niezmiennie pozostała we mnie duża życzliwość, uprzejmość i szacunek dla ludzi starszych. Pierwsze moje zetknięcie z odmiennymi poglądami ludzi młodych na temat starości i podejściem do ludzi starych nastąpiło po przeprowadzeniu się do dużego miasta na czas nauki w liceum. Korzystając codziennie ze środków komunikacji miejskiej obserwowałam niejednokrotnie sytuacje, gdzie młodzież wykazywała się brakiem szacunku względem ludzi starych nie tylko nie ustępując miejsca siedzącego, ale często też używając w stosunku do nich obraźliwych słów i gestów. Opisane powyżej doświadczenia przyczyniły się do wzrostu mojego zainteresowania tematyką starości i ludzi starych, a zwłaszcza stosunku młodego pokolenia wobec nich. Zdecydowałam się więc przeprowadzić badania wśród młodzieży szkół średnich ze środowiska miejskiego oraz wiejskiego i porównać ze sobą uzyskane wyniki.I was growing up in the extended family that considered the traditional values and the division of roles as a crucial thing. Since I was a child I have been aware of the fact that I need to respect the elderly people. I have always perceived giving up the bus seat or offering help when it comes to carrying heavy shopping bags as something completely natural. Simultaneously, it was unacceptable for me to raise my voice at any of them, object to their commands or criticize their opinions. With time, I started to realize that the old age does not always determine the worldly wisdom and it is not always reasonable to regard the elderly people as our role models or to agree with them absolutely. However, I constantly have a lot of respect, goodwill and politeness towards them. When I moved out and started my secondary education in a big city I had my first contact with different views on the old age concerning teenagers’ attitude towards the elderly people. Since I was using a public transport I could observe situations in which they demonstrated their lack of respect, not only by ignoring old people when it comes to giving up the seats but also by using offensive language and insulting gestures. The experience that I mentioned contributed greatly to my growing interest in the topic of the old age and the elderly people, particularly the younger generation’s relation towards them. I decided to conduct a survey among the secondary school students both from the city and from the village and then to compare the results