An employer’s instruction under an employment contract

Tematem niniejszej pracy jest polecenie pracodawcy w umownym stosunku pracy. Autorka wychodzi od krótkiej analizy podstawowych terminów prawa pracy: kierownictwa pracodawcy oraz podporządkowania pracownika, które budują instytucję polecenia pracodawcy. Podporządkowanie i kierownictwo są prezentowane jako terminy odpowiadające sobie. W pracy omówiona jest również decydująca rola swobody umownej stron w kształtowaniu treści podporządkowania. Analizie poddano także charakter prawny polecenia pracodawcy i przedstawiono typologię poleceń. Autorka uznaje polecenie pracodawcy za czynność faktyczną, a szczególną uwagę przykłada do podziału poleceń na generalne i konkretyzujące. W pracy zostają też wskazane metody postępowania w razie wątpliwości pracownika, co do treści polecenia i legitymacji osoby wydającej polecenie. Autorka omawia również główne czynniki budujące granice polecenia pracodawcy, za które uznaje zasługujący na ochronę interes pracownika, dobra osobiste i prywatność, zasady współżycia społecznego oraz w pewnym stopniu społeczno-gospodarcze przeznaczenie prawa. Ostatni rozdział dotyczy pracowniczego obowiązku dyspozycyjności i wynikającego z niego rozszerzenia władztwa pracodawcy nad pracownikiem. Wychodząc od obowiązku dyspozycyjności autorka analizuje takie instytucje, jak polecenie udania się w podróż służbową, praca w godzinach nadliczbowych, odbycia dyżuru oraz powierzenie pracownikowi innej pracy w przypadku spełnienia kodeksowych przesłanek. Autorka krytykuje zbyt szeroką i niekorzystną dla pracownika interpretację obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy. W konkluzji natomiast dowodzi, że nie jest możliwe zbudowanie jednoznacznych granic polecenia pracodawcy, do czego przyczyniają się luki i niejasności w treści przepisów kodeksu pracy. Granice polecenia pracodawcy powinny być tak konstruowane, żeby sfera prywatności i wolności od pracy pracownika nie doznawała zbyt dużego uszczerbku i jednocześnie, żeby pracodawca dzięki swojej władzy nad pracownikiem mógł skutecznie realizować swoje interesy.This thesis concerns an employer’s instruction under an employment contract. The author starts with a short analysis of basic terms connected with the Polish Labour Law, i.e. the employer’s management and the employee’s subordination, which are the building blocks of the employer’s instruction. Subordination and management are presented as counterparts. The thesis also discusses a decisive role of the freedom of contract in shaping the contents of the instruction. Moreover, the analysis covers the legal nature of the employer’s instruction and the typology of instructions. The author claims that the employer’s instruction is a factual act, and draws special attention to the division of instructions into general and specific. The paper indicates the procedures to be applied by an employee in case of doubt as to the contents of the instruction and the authority of the person giving the instruction. The author discusses the main factors which limit the employer’s instruction. She finds such factors to be as follows: employee’s interest which deserves protection, personal rights and privacy, principles of social interaction, and also, to a certain extent, social and economic purposes which the law is intended to serve. The last chapter concerns the employee’s duty of availability and the extension of the employer’s authority over the employee, resulting from this duty. Starting from the duty of availability, the author analyses such phenomena as: an instruction to go for a business trip, overtime hours, being on duty, and assigning the employee another job in the event that the premises set forth in the Labour Code are satisfied. The author criticises the interpretation of the duty to have regard for welfare of the workplace as overly extensive and unfavourable to the employee. In the concluding part, the author proves that it is impossible to establish unambiguous limitations to the employer’s instruction, and the contributors to this state of affairs are gaps and obscurities in the provisions of the Labour Code. Limitations to the employer’s instruction should be formulated in such a manner so that the sphere of the employee’s privacy and freedom from work was not adversely affected, and at the same time, the employer could effectively pursue their interests through exercising power over the employee