Peasant Uprising During The Civil War in Russia: Tambov Rebellion and Makhnovist Movement

Chłopi w czasie wojny domowej w Rosji znaleźli się w niekorzystnej sytuacji. Dwa najważniejsze ośrodki polityczne: czerwoni i biali nie traktowali ich potrzeb z należytą uwagą. Bolszewicy, pomimo gestów w stosunku do chłopstwa (Dekret o ziemi), szybko ukazali swoje prawdziwe zamiary – wieś miała być zapleczem ludzkim dla Armii Czerwonej i zapleczem żywnościowym dla miast. Z kolei biali byli zinteresowani przywróceniem porządków panujących na wsi przed rewolucją październikową. Trzecią siłą, która dziłała w tym okresie w Rosji byli tzw. "zieloni". Pojęcie to jest bardzo pojemne. Mieszczą się w nim zarówno członkowie partii socjalistów-rewolucjonistów, którzy przygotowali najbardziej korzystny dla chłopów program polityczny i cieszyli się ich autentycznym poparciem. Zielonymi nazwano również powstańców, którzy walczyli zarówno z białymi, jak i z czerwonymi. Takich powstań wybuchło wówczas setki, niektóre z nich objęły swoim zasięgiem całe gubernie i zaangażowanych w nie było dziesiątki tysięcy chłopów.Bunty chłopskie, które wybuchały w całej Rosji, od Białorusi po Syberię łączyło wiele cech wspólnych:1. Większość z nich wybuchła w latach 1919 i 1920 – okresie największej aktywności bolszewickich struktur odpowiedzialnych za odbieranie od chłopów zboża. Apogeum był rok 1921 r., wtedy, gdy najgroźniejsi wrogowie: Kołczak, Denikin i Wrangel i zostali już pokonani;2. Powstania wywołane zostały przez brutalne i nieumiejętne przeprowadzenie rekwizycji. Początkowo nie były one masowe, lecz zwiększenie opresji wobec niepokornych zaostrzyło sytuację;3. Powstania nie były ze sobą skoordynowane, nie było między nimi łączności i prób połączenia we wspólnym interesie;4. Cele i ideologia powstań była jednakowa – przywrócenie samorządu z lat 1917-1918. Odzwierciedlają to hasła gloryfikujące bolszewików i oskarżające komunistów, wychwalające Lenina i jednocześnie gromiące Trockiego;5. Wszystkie chłopskie ruchy były wrogo nastawione do białych;6. Wielu chłopskich watażków wcześniej wspierało czerwonych w wojnie domowej (Machno) lub też organizowało struktury nowej popaździernikowej władzy (Antonow);7. Chłopi swoje wystąpienia nazywali rewolucjami. Grabili i plądrowali siedziby rad, podpalali komisariaty i sądy, dewastowali gospodarstwa kolektywne, a ich inwentarz i wyposażenie rozdzielali między siebie. Doszło do kolejnego „grabienia zagrabionego” (pierwsze miało miejsce w 1917 r.);8. Czerwoni, pod wpływem chłopskich rebelii, zmuszeni zostali do odstąpienia od rekwirowania żywności i wprowadzili podatek w naturze. Był to jeden z punktów NEP. Do uspokojenia sytuacji nie wystarczyło jednak odejście od komunizmu wojennego. Sposoby pacyfikacji powstań również są podobne: wprowadzenie na wieś Armii Czerwonej, wzmożony terror, rozstrzeliwania, przesiedlenia i osadzania w obozach koncentracyjnych.Dwa największe powstania to machnowszczyzna i antonowszczyzna.Machnowszczyzna to ruch dowodzony przez Nestora Machnę, który walczył z białymi i czerwonymi w południowo-wschodniej Ukrainie. Machno przez cały okres swojej działalności zbrojnej (1917-1921) był wrogiem białogwardzistów. Kilkukrotnie wchodził w sojusze z bolszewikami, które jednak zostały zerwane. Machno, który cieszył sięlegendarną sławą, przejawiał sympatie anarchistyczne.Antonowszczyzna to masowe wystąpienie chłopów z guberni tambowskiej w latach 1921-1922. Dowodził nim Aleksadner Antonow. Motywy buntu były podobne jak i w przypadku innych powstań. Jednak rebelia ta wyróżniała się na tle innych ze względu na jej dobrą organizację i próby obalenia bolszewickiego rządu w Moskwie (nawoływania do marszu na stolicę). Powstanie jest też szczególne ze względu na brutalne sposoby jego tłumienia.Najważniejszym skutnkiem powstań było wprowadzenie NEP - polityki gospodarczej z elementami wolnego rynku i odsunięcie kolektywizacji o 10 lat.During the Civil War in Russia the peasants were in an unfavourable situation. The two most important political centers: the Red Army and the White Army did not treat them with due attention. The Bolsheviks, despite their gestures towards the peasants ('The Decree on Land'), soon revealed their true intentions - the peasants were supposed to be a human base for the Red Army and a food base for the cities. The White Army wanted to restore the order in the countryside from before the October Revolution. The third force that operated during this period in Russia was called "the Green Army". This concept was very spacious. It included members of the Social Revolutionary Party who prepared the most beneficial to the peasants political program and enjoyed their genuine support. Also, the insurgents who fought both against the White Army and the Red Army, were considered as the Green Army. There were hundreds uprisings, some of which covered entire provinces and involved thousands of peasants.Peasant revolts that broke out all over Russia, from Belarus to Siberia, had many things in common:1. Most of them occurred in the years 1919 and 1920 - the period of greatest activity of Bolshevik structures responsible for receiving grain from the peasants. The culmination point came in 1921, when the most dangerous enemies: Kolchak, Denikin and Wrangel had already been defeated;2. Uprisings were induced by brutal and incompetent requisition. Initially, they were not massive, but increasing oppression against the dissenters aggravated the situation;3. Uprisings were not coordinated with each other, there was no communication between them and no attempts to unite with the common interest as the objective;4. Objectives and ideology of the uprisings were the same - the restoration of self-government from 1917-1918. This was reflected by slogans glorifying the Bolsheviks and accusing the Communists;5. All peasant movements were hostile to the White Army;6. Many peasant warlords had supported the Red Army in the Civil War (Makhno) or had organized structures of the new post-October power (Antonov);7. Peasants called their movements revolutions;8. The Red Army, under the influence of peasant rebellions, withdrew from the food requisition and introduced the tax. This was one of the points of the NEP. The ways to pacify rebellions were also similar: an introduction of the Red Army to the country, increased terror, executions, displacement and settling in concentration camps.The two largest uprisings are the Makhnovist movement and the Tambov Rebellion.The Makhnovist movement was a movement led by Nestor Makhno, who fought against the White Army and the Red Army in the south-eastern Ukraine. Makhno, during his military activities (1917-1921), was the enemy of the White Guards. He repeatedly entered into alliances with the Bolsheviks, which were broken off. Makhno, who had a legendary reputation, manifestated anarchist sympathies.The Tambov Rebellion was a massive uprising of the peasants of Tambov province in 1921-1922, commanded by Alexander Antonov. Reasons of rebellion were similar as of other uprisings. However, this rebellion was distinguished by its good organization and attempts to overthrow the Bolshevik government in Moscow (calling for a march on the capital). This uprising was also specific because of the brutal ways of its suppression.The most important result of the uprisings was the introduction NEP, economic policy with elements of free market, and postponement of collectivization for 10 years