The sense of coherence and quality of life in patients with diabetes type 2.

Streszczenie.W pracy starano się wykazać istniejące związki czynników psychologicznych z jakością życia wyrażoną stopniem satysfakcji z życia, u pacjentów z cukrzycą typu 2. Grupę badaną stanowiło 100 osób przebywających w specjalistycznym oddziale diabetologicznym i będących w trakcie leczenia. W pracy wykorzystano skrócony Kwestionariusz Orientacji Życiowej SOC-13 Antonovsky’ego do badania natężenia poczucia koherencji, Kwestionariusz SWLS do badania satysfakcji z życia i ankietę własną, badającą wybrane dane socjodemograficzne i sposób leczenia cukrzycy. Podjęto próbę wykazania zależności pomiędzy poczuciem koherencji, a jakością życia tych pacjentów. Badana grupa wykazała się dość wysokim poczuciem koherencji. Dominującym jej składnikiem było poczucie sensowności. Silniejsze poczucie koherencji wiązało się z wyższą oceną jakości życia mierzonej stopniem satysfakcji z życia. Najsilniejsza korelacja wystąpiła pomiędzy jakością życia a poczuciem zaradności. Wysoki poziom ogólnego poczucia koherencji nie wpływał na wyniki stopnia wyrównania cukrzycy mierzonego uzyskaną ostatnią wartością hemoglobiny glikowanej i ilością występujących powikłań tej choroby. Badając wpływ wybranych czynników socjodemograficznych na poczucie koherencji wykazano, że najwyższy poziom poczucia zrozumiałości wykazują osoby pomiędzy 60 a 70 rokiem życia, natomiast najniższy osoby posiadające od 40 do 50 lat. Najniższe poczucie sensowności wykazują respondenci powyżej 70 roku życia. Wiek nie wpływa na poczucie zaradności, podobnie jak płeć i wykształcenie.Summary The paper aims at the presentation of potential correlations between psychological factors and the quality of life of type 2 diabetes patients expressed by the level of their satisfaction with life. The tested group consisted of 100 patients of a specialist diabetic ward being in the course of treatment. The following questionnaires were used in the paper: the short form of Antonovsky's SOC-13 Orientation to Life Questionnaire used to examine the intensity of the sense of coherence, the SWLS [Satisfaction With Life Scale] questionnaire, as well as the author's own questionnaire examining selected socio-demographic data and the method of diabetes treatment. An attempt was made to prove the correlation between the sense of coherence and the patients' quality of life. The tested group showed a fairly high sense of coherence. The dominant element was the sense of meaningfulness. A strong sense of coherence was related to a higher evaluation of the quality of life measured by means of the level of satisfaction with life. The strongest correlation occurred between the quality of life and the sense of manageability.A high level of an overall sense of coherence did not influence the results of diabetes control measured by means of the latest diagnosed value of glycated haemoglobin and the number of existing complications of the disease. The examination of the influence of selected socio-demographic factors on the sense of coherence showed that people aged 60 - 70 had the highest level of the sense of comprehensibility, while people aged 40 - 50 – the lowest. The lowest level of the sense of meaningfulness was indicated by respondents aged 70 and more. Age did not influence the level of the sense of manageability. Sex did not influence the sense of coherence either; it was at a similar level in both groups. There is nostatistically significant difference in the sense of coherence with relation to the respondents' level of education