The Meaning of Epidermal Barrier in Pathogenesis and Treatment of Atopic Dermatitis

Mimo że patogeneza AZS nie została wyjaśniona, obecnie uważa się, że kluczową rolę w powstawaniu tej choroby odgrywają interakcje pomiędzy genetycznie uwarunkowanymi zaburzeniami w funkcjonowaniu bariery naskórkowej oraz nieprawidłową odpowiedzią immunologiczną, zarówno IgE-zależną, jak również odpowiedzią komórkową. W chorobie tej obserwuje się alergię IgE-zależną na alergeny pokarmowe, wziewne i autoantygeny powstające w wyniku uszkodzenia tkanki, jak również nadwrażliwość komórkową związaną z uczulaniem limfocytów Th przez te same alergeny, które wywołują reakcję nadwrażliwości typu I i dodatkowo przez częsty kontakt z niektórymi haptenami. Podkreśla się także rolę superantygenów pochodzących z bakterii i grzybów oraz mechanizm autoagresji w nasilaniu stanu zapalnego i uszkodzeń skóry obserwowanych w tej chorobie. Większość badań wskazuje, że zaburzenia czynności bariery naskórkowej powstają w wyniku obniżenia zawartości lipidów, głównie ceramidów oraz nieprawidłowej syntezy białek, przede wszystkim filagryny. Dysfunkcja bariery naskórka prowadzi do przeznaskórkowej utraty wody (TEWL), co powoduje suchość skóry, ułatwia przenikanie drobnoustrojów oraz zwiększa penetrację alergenów i haptenów. Wydaje się, że zaburzenie czynności bariery naskórkowej jest istotnym czynnikiem w patogenezie AZS. Ważnym elementem odbudowy bariery ochronnej naskórka jest terapia. Prawidłowe, indywidualnie dobrane leczenie oraz odpowiednia pielęgnacja skóry prowadzą do złagodzenia lub ustąpienia objawów chorobowych w AZS. Mimo wielu badań nadal nierozwiązana zostaje kwestią czy dysfunkcja bariery naskórkowej jest przyczyną stanu zapalnego skóry i rozwoju AZS czy stan zapalny skóry w AZS prowadzi do dysfunkcji bariery. O tym że dysfunkcja bariery naskórkowej w AZS jest zmianą pierwotną świadczą badania wykazujące, że u dzieci z mutacją genu kodującego filagrynę zaburzenia w barierze występują wcześniej niż kliniczne objawy AZS. Jednak z drugiej strony, nie u wszystkich osób z mutacją genu filagryny dochodzi do rozwoju AZS. Niezależnie od tego czy dysfunkcja bariery naskórkowej w AZS jest przyczyną czy skutkiem stanu zapalnego, odpowiednie nawilżanie skóry oraz stosowanie środków poprawiających funkcję naskórka jest bardzo ważne w zapobieganiu i terapii tej choroby.Despite the fact that pathogenesis of AD has not been elucidated scientifically, it is now believed that the key role in the development of this disease play not only interactions between genetically determined disorders in the functioning of the epidermal barrier, but also abnormal immune response and cellular response, both the IgE-mediated. In this disease an IgE-dependent allergy to food allergens, inhaled and autoantigens, which result from tissue damage, as well as cellular hypersensitivity associated with sensitization of Th lymphocytes are observed. The latter is provoked by the same allergens that cause type I hypersensitivity reactions, and further by the frequent contact with certain haptens. The role of superantigens derived from bacteria and fungi, and a mechanism for escalating autoimmune inflammation and skin damage seen in this disease is also considered. Most studies indicate that epidermal barrier dysfunction is the result of the reduction of lipids, mainly ceramides and abnormal protein synthesis, primarily filaggrin. Epidermal barrier dysfunction leads to transepidermal water loss (TEWL), which results in dry skin, facilitates the penetration of microorganisms and increases the penetration of allergens and haptens. It seems that skin barrier dysfunction is an important factor in the pathogenesis of AD. An important element in rebuilding the skin's protective barrier is therapy. Correct, personalized treatment and proper care of the skin lead to soothing or disappearance of disease symptoms in AD. Despite many studies, it is still unknown whether the epidermal barrier dysfunction is the cause of inflammation of the skin and the development of atopic dermatitis or inflammation of the skin in atopic dermatitis leads to dysfunction of the barrier. The fact that the epidermal barrier dysfunction in AD is a primary change, is supported by research evidence. This research shows that children with mutations in the gene encoding filaggrin barrier disorders occur before clinical symptoms of AD appear. However, not all patients with filaggrin mutation experience the development of AD. Regardless of whether the skin barrier dysfunction in AD is the cause or a consequence of inflammation, proper hydration of the skin and use of medicines improving the function of the skin is crucial in the prevention and therapy of this disease