Love in poetesses of Young Poland lyrics (on selected examples)

Celem pracy było przyjrzenie się sposobowi mówienia o miłości poetek piszących w okresie Młodej Polski. Przykładem była twórczość czterech poetek (Maryli Wolskiej, Kazimiery Zawistowskiej, Marii Grossek-Koryckiej oraz Bronisławy Ostrowskiej) prezentujących różne ujęcia tego problemu. Pomimo różnic wybierały one podobne motywy i wykorzystywały zbliżone do siebie sposoby mówienia o uczuciach. Wśród najpopularniejszych można wymienić tematy: miłości nieszczęśliwej i minionej, wspomnienia kochanka oraz wykorzystywanie historii kobiet, których postaci trwale zapisały się w historii kultury lub literatury (np. Marii Magdaleny, Ewy, Herodiady, Kleopatry). Z tymi problemami wiąże się wybierany przez poetki sposób mówienia o miłości, czyli liryka maski lub liryka pierwszoosobowa. To rozróżnienie jest związane z charakterem poszczególnych utworów – te, w których podmiot liryczny kryje się za maską jakiejś postaci są odważniejsze w formie wyrazu i tematyki oraz dotyczą zwykle problemu miłości cielesnej. Chociaż poetki powielały wzorce z literatury romantycznej i modernistycznej, w ich utworach można odnaleźć odzwierciedlenie prawdziwych, kobiecych uczuć. Ich utwory stanowią także odbicie obrazu sytuacji kobiety przełomu XIX i XX wieku, znajdującej się pomiędzy sprzecznymi ujęciami: wyzwolonej femme-fatale, którą pociąga świat zmysłów oraz kobiety-anioła zwracającej się w stronę miłości duchowej.The purpose of the dissertation is to look at the way of writing about love by poetesses of Young Poland, on examples of four different poetesses (Maryla Wolska, Kazimiera Zawistowska, Maria Grossek-Korycka and Bronisława Ostrowska), which present their own way of thinking about it. They all, despite the differences, chose similar motifs to wrote about their feelings and ways of thinking about love. The most common themes of their poetry were: unhappy love, reminiscence of a lover and using stories of the most popular female characters from history of literature and culture (for example: Eve, Cleopatra, Herodias). These problems are related with the way of thinking and writing about love which was chosen by poetesses: direct, when a poetess is speaking in her own name, and indirect, when she is hiding behind a mask, for example: the mask of a female character form literature. Indirect way of writing were commonly used to speak about carnal love – these poems were in most cases more bold in expressing feelings. The poems of these four poetesses reflected the truly female feelings about love and the position of women in turn of the nineteenth and twentieth century, which were placed between two contradictory ways of thinking about woman: the liberated femme-fatale (interested in the world of senses and pleasures) and the angel-woman (who prefer to choose a spiritual love)