Author as a Brand. Literature in the Audiovisual Culture of Information Society

W pracy tej mówię o współczesnej, silnie naznaczonej obecnością autora twórczości artystycznej, w której literatura i książka jest głównym ale nie jedynym nośnikiem znaczeń. Staram się udowodnić, że autokreacyjna gra między prawdą i zmyśleniem, która dawniej toczyła się w obrębie literatury, w dobie mediów masowych wkroczyła do szeroko pojętego świata i codziennej rzeczywistości. Abstrakcyjna przestrzeń kultury czy nadbudowa zostały częściowo rozmontowane i zapadły się w materialność środowiska medialnego. Środowisko to pokrywa się z przestrzenią społeczną, ludzie nie są zewnętrzni wobec mediów, co oznacza, że działają one intensywnie, a nie ekstensywnie. Znaczenie literatury nie jest już hermeneutyczne, ale operacyjne. Powstaje dzięki nawigacji pomiędzy rozproszoną w kulturze literaturą. Autofikcyjna literatura zostaje urzeczowiona, kiedy autor udziela wywiadów, pojawia się w telewizji, radiu i na billboardach, albo gdy odgrywa swoje teksty w przestrzeni publicznej czy na spotkaniach literackich.Dzięki masowej komunikacji lektura może stać się doświadczeniem multimedialnym i interaktywnym, bo łączymy w niej informacje pochodzące z różnych źródeł i rozpowszechniane wszystkimi kanałami zmysłowymi. Autor nie tworzy skończonego dzieła, ale hipermedialną przestrzeń interaktywną, po której poruszają się czytelnicy. Autor takiej literatury zaczyna funkcjonować jak marka, a cała jego aktywność artystyczna tworzy materialne aktualizacje tej wirtualnej marki. Literatura staje się intensywnym doświadczeniem marki autora.In this work I analyse the meaning and potential of literature in the audiovisual culture of information society. I focus my attention on contemporary polish autofiction in which literature and books are main but not only mediums of communication. Autobiographical game between truth and fiction, which formerly took place in the border of literary text, in the age of new media from abstract level of culture or superstructure collapsed into reality and media environment. In such an environment, the people are not external to such an environment, media are more intensive than extensive, so meaning of literature is no longer hermeneutic, but operational. Sense-making happens through navigation between distracted literature. Autofiction literature become things when author gives an interview, appears in television, radio, billboards or performs his novels in public place.Mass communication and new media gives the literature new possibilities. Reading could be multimedia and interactive experience in which readers combine their own text from material prepared by authors. Author is no more writer of ended and linear work, but designer of hypermedia literary mediascape. In such an autofiction author works like brand – all of his artistic activities are material actualizations of virtual authors brand. Literature becomes intensive experience of authors brand