Cult of Sarita Colonia in Peru

Praca „Kult Sarity Colonii w Peru” opisuje zjawisko świętych ludowych umiejscowione w specyficznym latynoskim katolicyzmie. Terminem świętych ludowych określa się osoby zmarłe, które powszechnie lub lokalnie uważa się za posiadające za życia nadprzyrodzoną moc. Po śmierci oddaje się im cześć, tworzy się ich kult, przy czym nie są one oficjalnie kanonizowane przez Kościół katolicki. Termin święty ludowy pokrywa się terminologicznie z wieloma hiszpańskojęzycznymi pojęciami: santo popular, santo profano, santo pagano, santo informal, santón, alma milagrosa, muerto milagroso, anima czy animita. Kolebką świętych ludowych jest Ameryka Łacińska. Praca stanowi opis kultu Sarity Colonii, imigrantki limeńskiej pochodzącej z biednej rodziny, która zmarła w 1940 r., a po dziś dzień na cmentarzu Baquijano oddaje się jej cześć. Fenomen Sarity polega na tym, iż z prostej dziewczyny, która była anonimowa nawet w rodzinnym Callao, przeistoczyła się w świętą ludową o znacznym rozgłosie poza granicami Peru. W pracy przytoczone zostaja dwie wersje biografii Sarity – oficjalna wynikająca z dokumentów i relacji ustnych rodzeństwa oraz nieoficjalna – tworzona przez czcicieli Sarity. W tym kontekście Sarita Colonia jest klasyfikowana przez badaczy jako przykład mechanizmu kreowania świętych. Praca podzielona została na trzy części. Pierwszy rozdział dotyczy historycznego umiejscowienia świętych katolickich w tradycji kontynentu. Opisuje główne latynoskie kulty świętych ludowych w Ameryce Łacińskiej oraz stanowisko Kościoła względem nich. Następnie praca opisuje jeden z kluczowych przykładów kultu świętych ludowych w Peru – postać Sarity Colonii. Rozdział drugi zawiera jej biografię oraz etapy rozwoju kultu po jej śmierci. Ostatnia część pracy dotyczy współczesnego kultu Sarity Colonii na cmentarzu Baquijano i oparta jest w dużej mierze na wywiadach uczestniczących przeprowadzonych od września do grudnia 2011 r. w mauzoleum Sarity Colonii w peruwiańskim Callao.The research „Cult of Sarita Colonia in Peru” describes the phenomenon of folk saints in Latin America. Folk saints (or popular saints) are dead people deemed as saints although they have not been officially canonized by Catholic Church. After death they are said to remain as active members of their communities. Devotees offer prayers to the folk saints and present them with offerings, and folk saints repay the favors by performing small miracles. In Spanish language are several terms to describe the phenomenon of the folk saints: santo popular, santo profano, santo pagano, santo informal, santón, alma milagrosa, muerto milagroso, anima or animita. Folk saints are especially popular in Latin America. This research is a description of Peruvian girl, Sarita Colonia, who died in 1940, but she is still worshipped in Lima. The dissertation is divided into three parts. First chapter is theoretical introduction describing others folk saints’ cults in Latin America and standpoint of Catholic Church regarding popular saints. Second chapter contains biography of Sarita Colonia and phases of her devotion in Peru. The last part of research is dedicated to modern cult of Sarita Colonia in Baquijano’s cemetery and is based on personal interviews with devotees in Sarita’s mausoleum in Peruvian Callao between September and December 2011