Eros and Thanatos in selected lyrical works of Halina Poświatowska

Celem mojej pracy było odnalezienie i przedstawienie wątków miłości i śmierci w twórczości lirycznej Haliny Poświatowskiej. Swoje rozważania zawarłam w trzech rozdziałach, których tytuły uzależniłam od rodzaju bohatera lirycznego opisywanego przez autorkę Opowieści dla przyjaciela.Tytuł pierwszego z nich związany jest z bohaterkami kobiecymi niejednokrotnie przewijającymi się przez karty wierszy poetki. Dużo miejsca poświęciłam na analizę wierszy pochodzących z tomu Hymn bałwochwalczy. Poświęcone są one postaciom archetypowym, mającym określoną funkcję i miejsce w świadomości zbiorowej i odsyłają one do konkretnych, uniwersalnych doświadczeń.W rozdziale drugim chciałam umieścić rozważania nad wierszami, w których osoba mówiąca w utworze staje się świadkiem śmierci osoby bliskiej, ukochanej i musi znosić trud rozłąki i rozpaczy po jej stracie. Pisząc o tym doświadczeniu nie sposób było zapomnieć o faktach z życia poetki w których niejednokrotnie zetknęła się z odejściem osoby, którą kochała.Ostatni rozdział mojej pracy będzie poświęcony temu, co wypełniało życie poetki: nieustanna świadomość śmierci i miłość. Poetka spróbowała opisać moment własnej śmierci ze swojej perspektywy, co nadało utworom formę osobistego wyznania i stało się próbą pożegnania ze światem.My main goal was finding and presenting themes of love and death in lyrical works of Halina Poświatowska. It is divided into three chapters which have titles based on the kind of lyrical hero described by the author.The title of first chapter relates to the female characters often appearing in Poświatowska’s poems. A lot of attention was paid mostly to the analysis of poems from Hymn bałwochwalczy. They are devoted to archetypal characters, with particular functions, telling about universal experiences.In the second chapter I decided to analyze the poems in which the person speaking in the poem is the witness of one of their loved ones’ death and has to suffer the yearning and the despair. Writing about this kind of experience I could not ignore the biographical facts about Poświatowska who lost many of her loved ones.The last chapter is devoted to the unceasing consciousness of love and death, always present in Poświatowska’s life. The poet tried to describe the moment of her own death from her own perspective what made her works a personal confession and became a rehearsal of saying farewell to the world