The role of European funds in the financing of environmental protection in Poland, Małopolska province as an example.

The Małapolska province covers an area of 15 138 km2 - more than half is covered by legal protection (national parks, nature reserves, landscape parks). The accelerated growth of the twentieth century society has created an economy based on fossil fuels, high consumption, mass-production and disposable waste accumulating. The biggest threat to the natural environment in Małopolska is heavy carbon emissions from industrial sources and motor vehicles into the atmosphere, waste disposal, inadequate agricultural land use and bacterial contamination of water, resulting from unregulated wastewater management. The basic principle to improve the environment and ensure ecological safety for society is the principle of sustainable development, achieved through a policy of environmental protection integrated with policies in other areas. The strategic goal of national environmental policy, including the Malopolska region, is to ensure environmental safety and laying the foundations for sustainable socio-economic development. To achieve this, developed mechanisms are needed for obtaining funds from external sources, and appropriate management of national public funds. Financing for the tasks related to environmental protection are derived from national sources (Fund for Environmental Protection and Water Management: National and Provincial, EcoFund), the EU (Operational Programme Infrastructure and Environment Programme of Rural Development, Cohesion Fund, The Life +, Małopolska Regional Operational Programme ) and other foreign funds (the Norwegian Financial Mechanism and the Financial Mechanism of the European Economic Area).Województwo małopolskie zajmuje obszar 15 138 km2, ponad połowa objęta jest ochroną prawną (Parki Narodowe, rezerwaty przyrody, Parki Krajobrazowe). Przyspieszenie cywilizacyjne XX w. stworzyło model gospodarki opartej na paliwach kopalnianych, ukierunkowanej na konsumpcję, wytwarzającej masowo wyroby jednorazowego użytku i kumulującej odpady. Największe zagrożenie dla środowiska przyrodniczego Małopolski stanowi emisja metali ciężkich ze źródeł przemysłowych i motoryzacyjnych do atmosfery, składowanie odpadów, niewłaściwe rolnicze użytkowanie gruntów oraz skażenie bakteryjne wód, wynikające z nieuregulowanej gospodarki ściekowej. Podstawową zasadą działań zmierzających do poprawy stanu środowiska i zapewnienia bezpieczeństwa ekologicznego społeczeństwa jest zasada zrównoważonego rozwoju, realizowana poprzez politykę ochrony środowiska naturalnego zintegrowaną z politykami innych dziedzin. Strategicznym celem polityki ekologicznej państwa, w tym Małopolski, jest zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego i tworzenie podstaw do zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego. W tym celu wypracowano mechanizmy służące pozyskiwaniu środków z zewnętrznych źródeł oraz odpowiedniemu gospodarowaniu krajowymi środkami publicznymi. Środki na finansowanie zadań związanych z ochroną środowiska pochodzą ze źródeł krajowych (Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej: Narodowy i Wojewódzki, EkoFundusz), unijnych (Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko, Program Rozwój Obszarów Wiejskich, Fundusz Spójności, Program Life+, Małopolski Regionalny Program Operacyjny) oraz innych środków zagranicznych (Norweski Mechanizm Finansowy i Mechanizm Finansowy Europejskiego Obszaru Gospodarczego)