Jazz i Blues u Hughesa, McKaya i Morrison

Autor omawia rolę jaką gra jazz i blues we wierszu Langstona Hughesa The Weary Blues, w książce Claudea McKaya Home to Harlem oraz w książce Toni Morrion Jazz. Tezą jest, że poprzez jazz, poeci oraz pisarze rzucają wyzwanie zastałym konwencjom, podkreślają ważną rolę jazzu w historii i kulturze Afro-Amerykanów oraz celebrują jej odmienność. Praca ukazuje skąd jazz i blues pochodzi, omawia dotychczasową historię obu gatunków oraz miejsce jazzu w dziedzictwie Afro-Amerykanów. Autor wymienia charakterystyczne oraz wyjątkowe cechy tego gatunku muzyki, tłumaczy ich rolę by potem wykorzystać je w analizie wymienionych utworów. W rozdziale o Hughesie, omówiona jest biografia oraz motto artysty. Rozdział o The Weary Blues skupia się nad tym, jaki jazz może mieć wpływ na umiejscowienie, budowę, treść oraz język poezji. Tutaj pokazane jest, w jaki sposób jazz pozwala interpretować poezję. W rozdziale poświęconemu McKayowi, autor tłumaczy jak pierwsze próby łączenia jazzu i literatury, bywały odbierane. Rozdział ten przedstawia realia historyczne w których dzieje się akcja wszystkich trzech utworów, pokazuje miejsce jazzu w ruchu zwanym Harlemowym Renesansem, oraz próbuje wytłumaczyć magię Harlemu w tamtych czasach. Przy omawianiu Home to Harlem, autor pokazuje jaki jazz może mieć wpływ na zawartość, motywy i nastrój w literaturze, oraz jak jazz tworzy nowy rodzaj estetyki. W kolejnym rozdziale, autor tłumaczy atrakcyjność jazzu dla współczesnych pisarzy. Rozdział o Jazz przedstawia jaki jazz może mieć wpływ na sposób narracji, jak wiele jest wspólnych motywów w literaturze jazzowej, oraz jak może być używany do innowacyjnej interpretacji. Autor pokazuje, jak jazz pomaga literaturze przełamać barierę oraz zmniejszyć dystans pomiędzy książką a czytelnikiem. W zakończeniu, autor podkreśla unikatowość jazzu, podsumowuje jaki afekt ma jazz na literaturę Afro-Amerykanów oraz powtarza stwierdzenie, że jazz może odgrywać wiele ról w sztuce.The author discusses the role of jazz and blues in Langston Hughes’s poem The Weary Blues, in Claude McKay’s novel Home to Harlem, and Toni Morrison’s novel Jazz. The aim is to prove that, through jazz, the authors challenge conventions, stress the important role of jazz in African American history, culture and celebrate its distinctive traits. The thesis explores the origins of jazz and blues, its history and its place in African American heritage. The author identifies this music genre’s defining qualities and unique devices, explains their function in order to conduct an analysis of the works. In the chapter devoted to Hughes, the writer’s biography and artistic motto are discussed. The chapter focuses on how jazz can affects poetry’s setting, structure, content and language. Here it is shown how the knowledge of jazz opens up new avenues of critical reading. In the chapter on McKay, the author elaborates on how such literary attempts of fusing jazz and literature where initially received. The chapter depicts the historic reality in which the action of all three of these works takes place, identifies jazz spot in the Harlem Renaissance and tries to understand Harlem’s appeal at the time. When discussing Home to Harlem the author shows how jazz affects content, theme and mood of literature and how it creates a new kind of aesthetic. In the following chapter the author argues the appeal of jazz to contemporary writers. The chapter on Jazz informs how music can affect narrative technique, how jazz literature is concerned with similar themes and how it can be used for innovatively interpretation. The author shows how jazz can help literature break the barrier and breach the gap between the novel and the reader. In the conclusion, the author reaffirms the uniqueness of jazz, summarizes its effect on African American literature and reiterates the initial assertion that jazz can play many roles in art