Vernian intertextuality in W ou le souvenir d’enfance by Georges Perec.

Niniejsza praca podejmuje zagadnienie intertekstualnych nawiązań do prozy Juliusza Verne’a w projekcie autobiograficznym W ou le souvenir d’enfance Georges’a Perec’a. Poetyka Verne’a, charakterystyczne dla niego zabiegi stylistyczne i topika zaczerpnięta z powieści przygodowych wywarły duży wpływ na warsztat pisarski i świadomość literacką Perec’a. Na przestrzeni omawianego dzieła intertekst verne’owski szczególnie ważną rolę pełni w tej części książki, która przedstawia wydarzenia fikcyjne. Odwołania i aluzje do lektur Perec’a z dzieciństwa pojawiają się nie tylko w opowiadaniu przygodowym, którego narratorem jest Gaspard Winckler, ale również w opisie utopijnej rzeczywistości wyspy W. Dzięki przywołaniu motywów verne’owskich – np. zatonięcia, sieroctwa i utopii – Perec’owi udaje się stworzyć nowatorską autobiografię fikcjonalną.This dissertation examines a problem of intertextual references to Jules Verne in the autobiographical project W ou le souvenir d’enfance by Georges Perec. The influence of Verne (his manner of writing and motives characteristic for an adventure novel) affected Perec’s own style and literary identity. In W ou le souvenir d’enfance, the Vernian intertext has the most important meaning in a fictional section of the book. Quotations and allusions connected with the books Perec read in childhood appear not only in the adventure story narrated by Gaspard Winckler, but also in the description of utopian reality of the island W. Referring to the Vernian motives – e.g. sinking, orphanhood and Utopia – Perec creates an innovative “fictional autobiography”.Ce mémoire de maîtrise est une étude centrée sur l’intertextualité vernienne dans le projet autobiographique de Georges Perec s’intitulant W ou le souvenir d’enfance. La poétique de Jules Verne, ses procédés d’écriture, les topoï fournis par ses romans d’aventures, ont exercé une grande influence sur la formation littéraire de Perec. L’intertexte vernien joue un rôle particulier dans le récit fictionnel de l’œuvre perecquienne qui met en jeu les motifs empruntés à l’univers romanesque de Verne. Les allusions aux lectures enfantines apparaissent soit en filigrane, soit de façon manifeste, non seulement dans le récit d’aventures dont le narrateur est Gaspard Winckler, mais aussi dans la description de l’île W. En privilégiant les motifs de naufrage, d’orphelinat, d’utopie, Perec parvient à créer une sorte d’autobiographie fictionnelle