The Wire and american quality TV

Hailed as a masterpiece of American television, The Wire shines a light on urban decay in contemporary America, creating a dramatic portrait of Baltimore’s police, drug trade, shipping docks, city hall, public schools, and newspapers over five serialized seasons. In this work I will place the series within the dual contexts of contemporary American society and the aesthetics of television. I will examine The Wire in the context of its medium: how does it fit within and go beyond the norms of television and what makes it so distinct from other media. The Wire is a product of 21st television, and can help us to understand how the medium evolved in the 20th century. There is no doubt that The Wire stands as an exceptional peak within the terrain of fictional television.Telewizja znajduje się obecnie w fazie przemian. Jedni nazywają te zmiany końcem telewizji, inni określają jakie jako renesans tego medium. W prasie popularnonaukowej i tekstach akademickich roi się od określeń typu: „telewizja po telewizji”, „post-telewizja”, „telewizja 2.0” etc. Tym, co napędza „złoty wiek” telewizji, przyciąga uwagę krytyków i widzów, reorganizuje myślenie o jej produktach są nowoczesne, jakościowe seriale. Na przykładzie analizy modelowego serialu nowej generacji chciałabym nie tylko uchwycić istotę owej jakości, ale i prześledzić zmiany jakie nastąpiły w ostatnich dekadach w samym medium. W swojej pracy próbuję się zmierzyć z telewizyjnym dziełem sztuki jaki serial stacji HBO pod tytułem „The Wire” stworzony przez Davida Simona i Edwarda Burnsa.Seria „The Wire” jest dziełem o tyle wyjątkowym, że radykalnie łamie dotychczasowe reguły telewizji (również tej jakościowej), zarówno te dotyczące jej zawartości, warstwy tekstowej, konwencji, formatu, jak i tych związanych z modelami dystrybucji. Do pewnego stopnia serial ten zmienił postrzeganie telewizji i uprawomocnił tezę, która powoli dla wielu znawców tematu stawała się faktem. Telewizja może być sztuką. Telewizję możemy stawiać na równi z kinem i innymi tradycyjnymi formami sztuki. W niniejszej pracy będę starać się umiejętnie połączyć analizę i interpretację tekstu telewizyjnego z ogólną, teoretyczną refleksją na temat telewizji. Chciałabym przez szczegół (jednostkowy serial) dążyć do generalizacji i vice versa, ogólne rozważania poprzeć konkretnymi przykładami. Odwołam się kontekstu telewizji amerykańskiej, badając stosunki produkcji, sposób finansowania i dystrybucji serialu. Nie będę mogła przy tym pominąć procesu odrywania się produktów telewizji od jej źródła, czyli tradycyjnie rozumianego odbiornika telewizyjnego. Spróbuję przyjrzeć się jak funkcjonuje telewizja w nowych mediach, jak podlega procesom konwergencji i praktykom fanowskim. Jako filmoznawca i kulturoznawca pozwolę sobie także na część analityczną, tropiąc filmowe i literackie tropy w serialu. Zrobię to jednak nie po to by twierdzić, iż tekst ten jest nie-telewizją, ale aby zwrócić uwagę na jego bogactwo intertekstualne i precyzję wykonania