The socialist writer during the Stalinist period in Poland

Writers had an important function in the concept of the communist state, dictated by propaganda needs. Stalin pointed it out, identifying them as “engineers of souls”. For this reason, the meaning of the literary work and understanding of the role of the writer in post-war Poland have changed under communist rule. He was now under the care of the country in exchange for what he had to discharge social obligations, meeting the expectations of the sole spokesman for the needs of society, what means supreme ruling party. Seeking answers to the question of who were to be writers in the communist regime, we find the clues referring to the thinking in the category of myth, the thinking which lay at the basis of Marxist ideology and was the main driving force of communist activists. The totalitarian system created by them shows analogous to sect principles of operation, using the human need for myth existing even in the “rationalized” world. The creator of the communist literature had to shape useful myths, based on an ideological narrative that includes all elements of human life, like religion. He became part of the system responsible for establishing the mythological justifications and fiction replacing the empirical reality in the minds of readers.W koncepcji państwa komunistycznego pisarzom przyznano ważne miejsce, podyktowane m.in. potrzebami propagandowymi. Wskazał je Stalin, określając ich mianem „inżynierów dusz”. Z tego względu, w powojennej Polsce pod rządami komunistów zmienił się sens działalności literackiej i rozumienie roli pisarza. Był odtąd pod opieką państwa, w zamian za co musiał wywiązywać się ze społecznych zobowiązań, spełniając oczekiwania jedynego wyraziciela potrzeb społeczeństwa, czyli partii. Szukając odpowiedzi na pytanie, kim mieli być pisarze w ustroju komunistycznym, natrafiamy na tropy odsyłające do myślenia w kategorii mitu, które legło u podstaw ideologii marksistowskiej i było główną siłą napędową działaczy komunistycznych. Stworzony przez nich ustrój wykazuje analogiczne do sekt zasady funkcjonowania, wykorzystujące ludzką potrzebę mitu, istniejącą nawet w zracjonalizowanym, zdawałoby się „odczarowanym” świecie. Twórca literatury w programie kulturowym komunistów miał nadawać kształt mitom użytecznym władzy totalitarnej, opierającej się na narracji ideologicznej, obejmującej wszystkie elementy życia człowieka na wzór religii. Pisząc, stawał się elementem systemu odpowiedzialnym za ustanawianie mitologicznych uzasadnień i fikcji zastępującej w świadomości odbiorców doświadczalną rzeczywistość