The Development of Roman Basilica from fourth century to twelth century.

By the time the Roman Empire has accepted the Babteism, the sacred architecture started to develop. Rome became its main centrum. For ages Rome had its own unchanged tradition which is best seen in architecture. Basilica, which had started to develop since ancient Greece, is the Romans most popular architectural type. Constantine the Great (306-337) was the first founder of monumental Christian basilicas. The most important basilicas were built in times of his reign, such as: the Salvatoris basilica at Lateran hill, St. Peter at Vatican hill and basilicas of the Holy Land. After the Constantine's death, the Roman Empire started to disintegrating. Constantinople which was founded in 330, became the main centrum of power. Papacy remained in Rome and its position was still increasing. Successive popes were adopting initiative of building the churches. In those times basilica of San Paulo fuori le Mura as well as basilica of Santa Maria Maggiore were built. The years of crisis were interpersing with years of revival of Christian arts. That situation took place at times of Longobards in 7th century as well as in times of Carolingian dynasty in 9th century. The Church of Santa Maria in Trastevere which was built after the reformation of the Church in the 12th century, ended the architecture of the Middle Ages in Rome. In the following years the Gothic architecture started to dominate in Europe. In those times the Roman arts receded into the backgound. The Roman basilica with its primordial style had to wait a few centuries for its new revival.Wraz z przyjęciem chrześcijaństwa przez Cesarstwo Rzymskie bardzo szybko zaczęła rozwijać się architektura sakralna. Jej głównym ośrodkiem od samego początku stał się Rzym. Przez wieki w tym mieście trwała nienaruszona tradycja, którą bardzo dobrze widać właśnie w architekturze. Bazylika, której początki sięgają starożytnej Grecji, stała się ulubionym typem architektonicznym Rzymian. Pierwszym fundatorem monumentalnych bazylik chrześcijańskich był Konstantyn Wielki (306-337). Za jego panowania powstały najważniejsze świątynie: bazylika Salvatoris na Lateranie, Św. Piotra na Watykanie oraz bazyliki w Ziemi Świętej. Po śmierci Konstantyna Cesarstwo Rzymskie weszło w fazę rozpadu. Głównym ośrodkiem władzy został Konstantynopol, założony w roku 330. W Rzymie pozostał papież, którego pozycja stale rosła. Kolejni papieże przejmowali inicjatywę budowania kościołów. Powstały bazyliki San Paolo fuori le Mura i Santa Maria Maggiore. Lata kryzysów przeplatały się z krótkotrwałymi odrodzeniami sztuki pierwszych chrześcijan, jak miało to miejsce za Longobardów w wieku VII czy Karolingów w wieku IX. Kościołem kończącym średniowieczną architekturę Rzymu była bazylika Santa Maria in Trastevere, zbudowana po przeprowadzeniu reformy w Kościele w wieku XII. W następnych latach w Europie zaczął panować gotyk, a sztuka rzymska zeszła na drugi plan. Bazylika rzymska w swej pierwotnej formie musiała poczekać kilka wieków na swe ponowne odrodzenie