Have they vanished without a trace? The Jewish community in Koniecpol to 1942.

Koniecpol is a small town in the Silesia province inhabited by more than six thousand people. In 1939 they was inhabited by less than three thousand people of whom almost half were Jews. The town had synagogue, mikvah, cemetery. Today, there is no Jewish synagogue or a Jewish cemetery, there is one Jew, not even one wall of the synagogue, a piece of gravestones. Not the slightest trace of more than half of prewar community. This paper is an attempt to reproduce the three centuries of the history of Jews living in Koniecpol.In 1620 under the privilege for the Jews issued by the Stanislaus Koniecpolski in this town appeared in the person of the Jewish faith. The community grew with the city, shared his successes and failures. Koniecpol expanded its area, growing population, including Jews. The town is mainly occupied with trade, craft workers and they were also entrepreneurs. They took an active part in city life, participating in his government. In the twentieth century, Jews also took part in the committee structure of the local elementary school. After regaining independence by Poland in 1918, Jews were lively cultural and political life. Enjoyed wide support Zionism. It worked over and over again the theater and library. Nachman Bialik. In the nineteenth century, was built a new brick synagogue. It was the last building, which was a permanent trace of the Jewish community in Koniecpol. Survived World War II and the Holocaust drama, was dismantled in the early 90sKoniecpol to niewielkie miasteczko w województwie śląskim zamieszkane przez ponad sześć tysięcy ludzi. W 1939 roku zamieszkiwało je niespełna trzy tysiące osób z czego niemal połowę stanowili Żydzi. W miasteczku była synagoga, mykwa, kirkut. Dziś nie ma tam ani żydowskiej świątyni, ani żydowskiego cmentarza, nie ma jednego Żyda, nie ma choć jednej ściany po synagodze, kawałka macewy. Nie ma najmniejszego śladu po ponad połowie przedwojennej koniecpolskiej społeczności. Niniejsza praca stanowi próbą odtworzenia trzech wieków historii Żydów zamieszkujących Koniecpol. W 1620 roku na mocy przywileju dla ludności żydowskiej wydanego przez Stanisława Koniecpolskiego w tym miasteczku pojawiły się osoby wyznania mojżeszowego. Społeczność ta rozwijała się wraz miastem, dzieliła jego sukcesy i porażki. Koniecpol powiększał swój obszar, rosła liczba mieszkańców, również tych żydowskich. W miasteczku zajmowali się głównie handlem, rzemiosłem byli też robotnikami i przedsiębiorcami. Brali aktywny udział w życiu miasta, partycypując w jego władzach. W XX wieku Żydzi brali też udział w komitecie budowy miejscowej szkoły powszechnej. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku Żydzi prowadzili ożywione życie kulturalne i polityczne. Szerokim poparciem cieszył się syjonizm. Działało kółko teatralne i bibliotek im. Nachmana Bialika. W XIX wieku wybudowano nową murowaną synagogę. Była to ostatnia budowla, która była trwałym śladem po żydowskiej społeczności w Koniecpolu. Przetrwała II wojnę światową i dramat Holokaustu, została rozebrana na początku lat 90