U.S. policy towards the countries of Central America in the 90s of the XX century.

The main purpose of work is to analyze U.S. foreign policy towards the countries of Central America in the 90 - of the XX century. Central America is an area consisting of seven countries: Belize, Guatemala, Honduras, Costa Rica, Nicaragua, Panama and El Salvador, which was traditionally considered the U.S. sphere of influence. The study analyzed the instruments used to maintain control over the region and changing the position of the region and its importance to U.S. foreign policy, according to the changing international situation. The first chapter is pointing the reasons for the weakness of the region of Central America by what was and still remains vulnerable to influences from outside. It also includes tools and mechanisms for U.S. foreign policy towards the region, which had a significant role in shaping the relationship. There was also presented an outline of the relations between the U.S. and Central America since the beginning of the twentieth century to the start of World War II. The second chapter covers the period of cold war rivalry, which the main determinants of ideology, namely the fight against communism and shaped the relationship. This was illustrated by the events in Guatemala and the announcement of the economic aid program - the Alliance for Progress. Then the policy of Jimmy Carter, based on the idea of human rights was contrasted with Ronald Reagan tough policies against the revolution in Nicaragua and El Salvador. The third chapter describes the relationship between Central America and the United States immediately after the Cold War rivalry, when the new international situation gave an opportunity to improve the socio - economic situation of the region. Chapter includes an analysis of the intervention in Panama, a description of the specific role of the OAS in shaping and consolidating democracy in the region and there also was presented to U.S. involvement in regional integration processes such as The enterprise for Americas Initiative and the Central American Integration System. The fourth chapter contains problems and events in Central America during two terms of Bill Clinton. One of the most important contemporary issue of the Central American countries were problems associated with system transformation, such as poverty, pervasive violence and drugs. United States had to find a way to solve them, because they now threaten the stability of the U.S.. Proceedings of the American administration was too cautious and negative effects are illustrated by a series of failures in the field of Latin American politics.Przedmiotem pracy jest analiza polityki zagranicznej USA wobec państw Ameryki Środkowej w latach 90 – tych XX wieku. Ameryka Środkowa to obszar składający się z siedmiu państw: Belize, Gwatemali, Hondurasu, Kostaryki, Nikaragui, Panamy i Salwadoru, który był tradycyjnie uważany za strefę wpływów USA. W pracy poddano analizie instrumenty stosowane dla utrzymania kontroli nad regionem oraz zmieniającą się pozycję regionu i jego znaczenie dla polityki zagranicznej USA w zależności od zmieniającej się sytuacji międzynarodowej. Pierwszy rozdział wskazuję przyczyny słabości regionu Ameryki Środkowej przez co był i nadal pozostał podatny na wpływy z zewnątrz. Przedstawione zostały również instrumenty i mechanizmy polityki zagranicznej USA wobec regionu, które miały znaczny udział w kształtowaniu wzajemnych relacji. Przedstawiono również zarys został zarys stosunków między USA a Ameryką Środkową od początku XX wieku do rozpoczęcia II wojny światowej. Drugi rozdział obejmuję okres rywalizacji zimnowojennej, której główne wyznaczniki ideologiczne, czyli zwalczanie komunizmu, kształtowały stosunki międzyamerykańskie. Zostało to zilustrowane przez wydarzenia w Gwatemali oraz ogłoszenie programu pomocy gospodarczej – Sojuszu Dla Postępu. Następnie została skontrastowana polityka Jimmiego Cartera, oparta na idei praw człowieka oraz twarda polityka Ronalda Reagana wobec rewolucji w Nikaragui i Salwadorze. Trzeci rozdział opisuje relację między Ameryką Środkową a Stanami Zjednoczonymi bezpośrednio po zakończeniu rywalizacji zimnowojennej, kiedy nowa sytuacja międzynarodowa dawała szansę na poprawę sytuacji społeczno – gospodarczej państw regionu. Rozdział obejmuję analizę interwencji w Panamie, opis specyficznej roli Organizacji Państw Amerykańskich w kształtowaniu i umacnianiu demokracji w regionie oraz przedstawione zostało zaangażowanie USA w regionalne procesy integracyjne takie jak Inicjatywa dla Ameryk oraz System Integracji Środkowoamerykańskiej. W czwartym rozdziale zawarto problemy i wydarzenia Ameryki Środkowej w czasie dwóch kadencji Billa Clintona. Jedną z najważniejszych ówczesnych kwestii były problemy państw środkowoamerykańskich związane z transformacją ustrojową, takie jak ubóstwo, wszechobecna przemoc i narkotyki. Stany Zjednoczone musiały znaleźć sposób na ich rozwiązanie, gdyż teraz one zagrażały stabilności USA. Postępowanie administracji amerykańskiej było zbyt powściągliwe, a negatywne efekty zostały zilustrowane przez serię niepowodzeń w zakresie polityki latynoamerykańskiej