Imperialism and the polish-russian tenses about historical issues (2000-2010)

The essay treats about social reception of imperialism implied in Russia by Wladimir Putin and Dmitrij Miedwiediew, continuating this vision. That means denying nation state, what tried to bulid president Boris Jelcyn, and an attempt to create the next incarnation of the Empire.From the geopolitical point of view - widely accepted in Poland - the Tzar's Russia, the Soviet Union and the Russian Federation are the same organism, conducted by expansionism, no matter of it's ruling ideology.On this background, during the years 2000-2010, tenses about historical issuse rapidly increased. Putin decided to regain for Russia the position of global superpower; his economical, dyplomatic and military actions needded some symbolic base - in this particular case it is the glory of the Soviet times.That is the connection of imperialism and historical issues - Putin in his attempt to rebulid superpower Russia, is basing Russians self identity on the glorified Soviet Union, therefore keeping his popularity on high level.That meets with opposition from the countries from the former Soviet sphere of influence, including Poland. There can not be permission for denying Stalin's crimes, denying Soviets responsibility for the Katyn massacre, denying Soviets' cooperation with Nazis' after signing Ribbentrop-Molotov Pact. The Kremlin's point of view on past times and it's judgements are very similar to stalinist propaganda (full of false) from the soviet times.Russia is still mentally in soviet times, what is unacceptable for many countries (like Poland), whose citizens were victims of Soviet regime. They expect from Russia to commemorate all the deaths, not to false the history. But Kremlin keeps its point of view, so it causes the tences, and in Poland is thought to be as one of the symptoms of restaurating the russian Empire.Praca obejmuje swoim zakresem społeczny odbiór przedefiniowania przez Władimira Putina wizji państwa - odszedł on od projektu narodowego realizowanego przez Borysa Jelcyna ku budowie kolejnego Imperium.Praca pokazuje, jak trwały w polskiej świadomości jest sposób takiego interpretowania rosyjskiego państwa, które postrzegamy jako nad wyraz trwałe w perspektywie dziejów - geopolityka zmusza Rosjan, w oczach Polaków, do ekspansji i budowy określonego modelu państwowości bez względu na ideologię. Państwo Romanowów, Związek Sowiecki i Federacja Rosyjska kierują się tu tymi samymi kryteriami.Na tym tle w okresie rządów Putina i Dmitrija Miedwiediewa narosły spory o ocenę dziejów, gdyż wtedy Rosja zapragnęła znów - wzorem Związku Sowieckiego - być globalną potęgą. Działania w sferze gospodarczej, dyplomatycznej czy militarnej potrzebowały tła i uzasadnienia w postaci symbolicznej, którą buduje się na gloryfikowaniu czasów sowieckich. Tu właśnie imperializm ma przełożenie na spory o historię, gdyż Putin forsuje pozytywny obraz Związku Sowieckiego, budując na tym tożsamość współczesnych Rosjan, jak i utrzymując dzięki temu wysokie poparcie społeczne.Na to nie ma zgody wśród państw z byłej sowieckiej strefy wpływów, w tym Polski. Nie możemy się godzić na przedstawianie Stalina jako dobroczyńcy świata, który co najwyżej popełniał nieznaczące błędy - zupełnie pomija się jego niezliczone zbrodnie. Związek Sowiecki dla nas nie był wyzwolicielem, ale okupantem, w Katyniu mordowali Sowieci a nie Niemcy, pakt Ribbentrop-Mołotow był wyrazem współpracy Stalina z Hitlerem przy rozpętaniu światowego konfliktu - te fundamentalne rzeczy umykają wrażliwości Kremla, który powraca do kanonu sowieckiej interpretacji wydarzeń z przeszłości, usprawiedliwiającej i rozmywającej sowiecką odpowiedzialność.Rosja nie jest w stanie odrzucić sowieckiej mentalności i tożsamości oraz spojrzeć na swoja historię z dystansem i szacunkiem dla ofiar reżimu. Polacy, podobnie jak i inne narody Europy Środkowowschodniej, nie są za to w stanie pogodzić się z zakłamywaniem tragicznego losu ich państw i obywateli.Na tym tle powstają więc spory o ocenę dziejów, których fałszywy obraz forsowany przez Kreml jest niemal powszechnie odbierany w Polsce jako przejaw budowy kolejnego wcielenia Imperium w Rosji