Between autobiography and topography. Orhan Pamuk's Istanbul.

The aim of the essay is to present the way in which Orhan Pamuk talks about the city of his childhood in his autobiographical novel. I focus on his spiritul attitude and memories about the city mixed with the image of the city itself. Especially when it comes to melancholy, which is a specialty of Istanbul. I also try to express how Pamuk's personal experience and the urban space are combined and have impact on each other. Thanks to this connection "Istanbul" can be read as a story both autobiographical and topographical.Celem pracy jest pokazanie, w jaki sposób zbudowana jest autobiograficzna opowieść Orhana Pamuka o mieście, w którym autor urodził się i wychował. To, na co zwracam szczególną uwagę, to sfera duchowa i wspomnieniowa, która nakładana jest na obraz miasta, a także rola melancholii jako domeny społeczeństwa Stambułu. Staram się także pokazać w jaki sposób osobista historia Pamuka i przestrzeń miejska łączą się i wzajemnie na siebie oddziałują, dzięki czemu Stambuł może zostać odczytany jako opowieść na pograniczu autobiografii i topografii