Why do encounters become important? Hermeneutic reflections in the light of attachment theory.

ABSTRACTThe aim of this dissertation was to find answers for two questions. First referred to reasons why encounters were important. The second was the question how the attachment style influenced the meaning compared upon important encounters. Qualitative interview and PBI questionnaire were used as research tools. 11 subjects who volunteered to participate in the research were interviewed. I made a hermeneutic interpretation of the collected material and I compared utterances of subjects grouped on the basis of similar attachment style. The results showed considerable diversity of individual reasons why an encounter was important. The reasons are usually connected with life history of subjects. The utterances of people from each group i.e. people with similar attachment style, have common motifs. People who experienced high care and low overprotection in their relation with parents, concentrated mainly on gratification which the encounter brings. People who experienced high overprotection and low care concentrated mainly on emotions and needs connected with their important relation. Those with high care and low overprotection found a distance in their encounters as a positive feature. No one was categorized into a group with high care and high overprotection.W pracy starałam się znaleźć odpowiedź na dwa pytania. Pierwsze z nich dotyczyło powodów, dla których spotkania mogą stać się ważne. Drugie pytanie dotyczyło wpływu stylu przywiązania na znaczenia, nadawane ważnym spotkaniom. W pracy wykorzystałam metodę jakościowego wywiadu badawczego oraz kwestionariusz Parental Bonding Instrument. Przeprowadziłam wywiad z 11 osobami, które wyraziły chęć udziału w badaniu. Dokonałam interpretacji hermeneutycznej zebranego materiału oraz porównania wypowiedzi osób w obrębie grup o podobnym stylu przywiązania. Wyniki pokazały ogromną różnorodność osobistych powodów, dla których spotkanie staje się ważne. Są one najczęściej związane z indywidualną historią życia badanych. W wypowiedziach osób reprezentujących podobny styl przywiązania, pojawiły się wspólne wątki. Osoby, które doświadczyły w relacji z rodzicami wysokiej opieki i niskiej kontroli, skupiają się głównie na korzyściach, które przynosi spotkanie. Osoby, których więź z rodzicami charakteryzowała się wysoką kontrolą i niską opieką w swojej opowieści koncentrują się w dużym stopniu na emocjach i potrzebach, związanych z ważną relacją. Ci, dla których pierwotne więzi wiązały się z niską opieką i niską kontrolą w ważnych relacjach, przeżywają dystans jako pozytywny. Wśród badanych nie pojawiła się osoba, która doświadczyła w relacji z rodzicami wysokiej opieki i wysokiej kontroli