Tulku - ancient institution in modern world.

The tulku system is tradition that developed in Tibetan Buddhism and is connected with discovering of reincarnation of Buddhism masters. It started in XIII century and is still alive. It was very important part of Buddhism development in Tibet. In XX century this religion spread through the world and in effect Buddhists discovers they masters outside Asia.Tulku system was developing in traditional society, in country which was isolated in geographical, political, and cultural sense. Now Buddhists discovers they masters not only in traditional Buddhism countries but also in Europe and Americas, which are multi-cultural, multi-religious, complicated and very dynamic. Text ‘Tulku – starożytna instytucja w nowoczesnym świecie’ examines this topic in sociological way, it tries to explain the function of tulku institution in Tibet, and compares this traditional system with tulkus in the West. In XX century Buddhism became one of the most important religion in the West. Development of Tibetan Buddhism caused development of tulku system in this part of the world. This religion and they institutions are changing because society and culture are different than in Tibet. New problems arise because system with old rules is developing in modern society. Tulkus in the West are in difficult situation, between ancient and modern. This thesis tries to explain changes of tulku system in the West and also tries to answer two questions: how does it change, and is tulku system important for development of Tibetan Buddhism in Europe and Americas?System tulku, to tradycja rozwinięta przez buddyzm tybetański, polegająca na poszukiwaniu reinkarnacji (odrodzeń) nauczycieli buddyjskich. Zapoczątkowana w XIII wieku, przetrwała do czasów współczesnych, odgrywając ważną rolę w przetrwaniu i rozwoju buddyzmu w Tybecie. Współcześnie, po tym jak w XX wieku religia Tybetu rozprzestrzeniła się na cały świat, odnajduje się reinkarnacje mistrzów buddyjskich poza Azją północo-wschodnią. Wielowiekowa tradycja, która rozwinęła się w zamkniętym, spójnym kulturowo i w dużym stopniu odizolowanym od świata społeczeństwie, pod koniec XX wieku zaczęła funkcjonować w całkowicie innym kontekście kulturowym. Obecnie odnajduje się tulku (osoby, uznane za reinkarnacje) nie tylko w Azji, w krajach tradycyjnie buddyjskich, ale także na Zachodzie; w świecie, który nie jest spójny kulturowo i zamknięty, ale religijnie zróżnicowany, skomplikowany i dynamiczny. Praca ‘Tulku – starożytna instytucja w nowoczesnym świecie’ omawia ten temat w ujęciu socjologicznym; starając się wytłumaczyć, jaką funkcję społeczną pełnił on w Tybecie i czy może spełniać tę samą funkcję na Zachodzie (rozumianym tutaj jako Europa, Ameryka Południowa i Północna). W XX wieku buddyzm stała się jedną z najważniejszych religii na Zachodzie, a wraz z buddyzmem tybetańskim zaczął rozwijać się w tej części świata system tulku. Ponieważ kontekst społeczny i kulturowy na Zachodzie jest odmienny od sytuacji w Tybecie, religia ta zmienia się a wraz z nią jej instytucje. Następuje tarcie między tradycją i jej regułami a potrzebą dostosowywanie instytucji do nowych realiów. W konsekwencji tulku na Zachodzie stawiani są w niejednoznacznych sytuacjach, między starożytnością a nowoczesnością. Praca ta próbuje pokazać, w jaki sposób zmienia się system tulku na Zachodzie i stara się odpowiedzieć na pytania: w jaki sposób zmienia się funkcja tulku na Zachodzie, oraz czy współczesny buddyzm w tej części świata potrzebuje tej instytucji do własnego rozwoju