International legal basis for EU trade relations with developing countries

The objective of this paper is to present the way the European Union design its trade relations with developing countries and the impact of GATT/WTO on the common trade policy. The group of developing countries is limited here to two groups: the African, Caribbean and Pacific Group of States (ACP) and the Maghreb and the Levant countries, whose relations with the EU date back to the colonial era. The first chapter shows the changing role of developing countries in the international trade over the last sixty years, i.e. since the signing of the General Agreement on Tariffs and Trade in 1947 to the ongoing Doha Development Round. The second chapter describes the legal basis of EU capacity to conclude agreements with third countries, the types of trade agreements and changes in the common commercial policy. The third chapter shows the evolution of EU trade relations with ACP countries which establish the most extensive form of the European Union external relations with third countries. The last chapter presents the second group of countries, i.e. the Maghreb and the Levant countries, which occupy a special place in a European perspective.Niniejsza praca przedstawia sposób w jaki Unia Europejska kształtuje swoje relacje handlowe z państwami rozwijającymi się oraz wpływ GATT/WTO na wspólną politykę handlową. Państwa rozwijające się zostały tutaj ograniczone do dwóch grup: państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku oraz państw Maghrebu i Lewantu, których stosunki z Unią sięgają często swoją genezą do epoki kolonialnej. W pierwszym rozdziale pokazano zmiany jakim ulegała pozycja państw rozwijających się w handlu międzynarodowym na przestrzeni ostatnich sześćdziesięciu lat, tj. od momentu podpisania w 1947 roku Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu do toczącej się nieprzerwanie od 2001 roku Rundy z Doha. W drugim rozdziale zostały omówione podstawy prawne, które umożliwiają Unii Europejskiej zawieranie umów z państwami trzecimi, rodzaje umów handlowych oraz zmiany zachodzące we wspólnej polityce handlowej. Rozdział trzeci przedstawia ewolucję stosunków handlowych UE z państwami AKP, które stanowią najbardziej rozbudowaną formę zewnętrznych relacji Unii Europejskiej z państwami trzecimi zarówno pod względem zasięgu geograficznego jak i przedmiotowego. W rozdziale czwartym przedstawiono relacje z druga grupą państw, tj. z państwami Maghrebu i Lewantu, które w perspektywie europejskiej zajmują szczególne miejsce