Attitudes toward aging and its relation to mood and health

Studies on older people are often concentrated on health problems and needs of this population. Little is known however about the association between psychological variables and physical and mental health of the elderly, especially there is little concern with people living in residential homes. The current study aimed to explore whether people living in different environments differ in their attitudes toward aging and whether attitudes toward aging are related to health and mood.73 women and men (mean age 72) living in different environments completed Attitudes toward Ageing Questionnaire, Geriatric Depression Scale and Groningen Activity Restriction Scale and a short demographic questionnaire which examined age, gender, education, martial status and number of chronic disease. Research found that individuals living in residential homes tend to have more negative attitudes toward their own aging in comparison to individuals living in natural environment. Women and men differed in their attitude toward aging in its aspect of Physical Change and individuals with different martial status differed in their attitude toward aging in its aspect of Psychosocial Loss. Results revealed that individuals with more positive attitude toward aging tend to have better functional health and less depressive symptoms. No significant relationship was found between attitudes toward aging and the number of chronic disease.This findings indicate the importance of psychological factors and subjective perceptions for health and mood and suggests taking them into consideration while planning interventions.Badania dotyczące starości często skupiają się na problemach zdrowotnych lub potrzebach osób starszych. Niewiele jest jednak badań dotyczących specyficznego związku pomiędzy zmiennymi psychologicznymi a stanem zdrowia fizycznego i psychicznego osób starszych, w szczególności brakuje badań prowadzonych na populacji osób zamieszkujących domy pomocy społecznej. Celem poniższego badania jest sprawdzenie, czy osoby zamieszkujące środowisko naturalne i instytucję różnią się w swoich postawach wobec starości i czy postawy wobec własnej starości mają związek ze zdrowiem somatycznym i nastrojem. Populację osób badanych stanowiło 73 mężczyzn i kobiet, o średnim wieku 72 lat, zamieszkujący różne środowiska. Zastosowano Kwestionariusz Postaw wobec Starości, Geriatryczną Skalę Depresji, Skalę Ograniczeń Aktywności. Zebrano dane dotyczące płci, wieku, wykształcenia, statusu matrymonialnego i liczby chorób przewlekłych. Wyniki badań wskazują, że osoby zamieszkujące instytucję prezentują bardziej negatywną postawę wobec własnej starości w porównaniu do osób zamieszkujących środowisko naturalne. Wykazano także istotne różnice w postawach wobec własnej starości pomiędzy kobietami i mężczyznami w podskali Zmiana Fizyczna Kwestionariusza Postaw wobec Starości oraz pomiędzy osobami o różnym statusie matrymonialnym w podskali Strata Psychospołeczna Kwestionariusza Postaw wobec Starości. Uzyskane wyniki wskazują także, że posiadanie pozytywnej postawy wobec własnej starości wiąże się z lepszą sprawnością funkcjonalną i mniejszą liczbą symptomów depresyjnych. Nie udało się potwierdzić istnienia związku pomiędzy postawami wobec własnej starości a liczbą chorób przewlekłych.Badania ukazują istotna rolę czynników psychologicznych i subiektywnych przekonań i sugerują ich rozważenie podczas planowania interwencji