Capillary electrophoresis and LIBS methods as the universal tools to differentiation of inkjet inks for forensic purposes.

The aim of presented study was to investigate the possibility of applying the Micellar Electrocinetic Capillary Chromatography (MECC) to forensic analysis of inkjet inks extracted from black printouts. The capillary electrophoresis system PrinCE 770 (Prince Technologies, Emmen, Holland) equipped with diode array detector (DAD) was used. The separation was performed using a polyimide-coated fused silica capillary (60 cm total length, 75 µm i.d.) with the background electrolyte composed of 40mM sodium borate, 20 mM SDS and 10% (v/v) acetonitryle at 25 °C and 30 kV. Ink samples were extracted from black printouts with the use of dimethyl sulphoxide (DMSO). Extracts of 51 inkjet inks from black printouts were separated under above presented conditions. The electropherograms obtained at four different wavelengths were compared with each other. Differentiation of inks was based on the number of significant peaks (higher at least three times then the noise level) at different wavelengths and the relative migration times. It was found that 94,5% of all possible pairs of samples could be distinguished by MECC method. It was shown that applied MECC method enables comparasion of the ink samples extracted from black printouts. Additionally, a database of electrophoretic separation results of inks has been constructed for further research.Celem niniejszej pracy było określenie możliwości zastosowania micelarnej elektrokinetycznej chromatografii kapilarnej (MECC) w badaniach atramentów drukarkowych ekstrahowanych z czarnych wydruków. W badaniach wykorzystywano system do elektroforezy kapilarnej PrinCE 770 (Prince Technologies, Holandia) wyposażony w detektor z matrycą diod (DAD). Separację prowadzono w pokrytej poliimidem kwarcowej kapilarze (długość całkowita 60 cm, średnica wewnętrzna 75 µm). Jako elektrolit podstawowy stosowano roztwór zawierający: 40 mM boranu sodu, 20 mM SDS oraz 10% (v/v) acetonitrylu. Pomiary prowadzono w temperaturze 25 °C, przykładając napięcie 30 kV. Próbki atramentu ekstrahowano za pomocą dimetylosulfotlenku (DMSO). W trakcie badań przebadano 51 ekstraktów atramentu. Elektroferogramy rejestrowano przy czterech długościach fali. Różnicowanie elektroferogramów polegało na porównaniu liczby istotnych pików (co najmniej trzykrotnie większych od poziomu szumów) oraz na porównaniu względnych czasów migracji. Zastosowano metoda pozwoliła na rozróżnienie 94,5% z wszystkich możliwych do utworzenia par próbek. Wyniki badań pozwoliły stwierdzić, że wykorzystywana metoda może znaleźć zastosowanie w kryminalistycznej ekspertyzie dokumentów wykonanych z wykorzystaniem drukarek atramentowych. Dodatkowo w trakcie badań stworzono bazę danych zawierającą wszystkie zarejestrowane elektroferogramy