U kan voor mij de was doen, maar geef mij geen vergunning omdat ik u dat lief gevraagd heb : hoe muizen bergen baren

Beste Walter De Donder, Beste meneer de burgemeester, Ik bewonder u voor uw barmhartigheid. Elke week neemt u de tijd om uw burgers te woord te staan op facebook-live. ‘Hier ben ik, wat kan ik voor u doen?’, zegt u. Vanaf dat moment kan elke burger met zijn of haar problemen bij u terecht. Door hen met raad en daad bij te staan, doet u – weliswaar in ruil voor een stem - aan een vorm van burgerparticipatie waarvan het effect uiteindelijk veel groter is dan via de meer gevestigde participatiekanalen. Maar wat u doet, is niet zonder gevaar. Door het willen oplossen van acute problemen, dreigen dienstverlenende politici zoals u de visie op de totale ruimtelijke ontwikkeling in de gemeente te verliezen. Door de facto de rol van de administratie over te nemen, ondermijnt u niet alleen de noodzakelijke langetermijnvisie voor een gedegen ruimtelijk beleid die door uw diensten wordt opgemaakt en bewaakt, maar kan ook een persoonlijk conflict over bevoegdheden ontstaan met uw ambtenaren. Verder kunnen beslissingen op basis van dienstbetoon de normale besluitvormingsprocessen binnen de gemeente verstoren of vertragen. Met alle respect, maar het mag een opluchting heten dat u er niét in geslaagd bent om een zetel in het parlement te bemachtigen. Dat zou u immers in staat hebben gesteld om de door u gecapteerde, lokale, individuele onzekerheden van uw burgers door middel van decreten en besluiten te vertalen naar regionale, generieke zekerheden