Huisvesting in sociaal-economisch en geografisch perspectief, 1981-1991

Het comfort in de Belgische woningen verbeterde in de periode van 1981 tot 1991. Het aandeel woningen met alle basisvoorzieningen (stromend water, WC met waterspoeling en een badkamer of stortbad) steeg van 71,6% in 1981 tot 85,4% in 1991. Anderzijds zijn er nog 600.000 woningen die deze basisvoorzieningen missen. In 1991 bezat 40% van de bevolking zowel centrale verwarming, een keuken, een telefoonaansluiting als een auto - een indicatie van een hoog comfortniveau. Het percentage huishoudens met te weinig woonruimte daalt: er zijn minder kamers in de woningen, maar door een andere bouwstijl werden ze groter. Er bestaan verschillen naargelang de bewoner eigenaar of huurder is. In het algemeen zijn gehuurde woningen minder comfortabel en worden ze bewoond door alleenstaanden, koppels zonder kinderen en jonge gezinnen. Het aantal gezinnen met één inkomen of bestaande uit personen van vreemde afkomst of een laag onderwijsniveau is bij de huurders hoger dan in de groep van de eigenaars. In Brussel vindt men een groot aantal alleenstaanden en telt men een hoog percentage gehuurde woningen - voornamelijk appartementen. Terwijl in Wallonië het huizenbestand tamelijk oud is, is het in Vlaanderen nieuw en goed uitgerust. De Vlaamse bevolking bestaat vooral uit gezinnen met meerdere inkomens