Review of care-oriented nurse-patient interaction in nurses giving care for psychiatry patients

Amaç: Psikiyatri hastalarına bakım veren hemşirelerin bakım odaklı hemşire hasta etkileşim düzeylerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Kesitsel tipte, tanımlayıcı bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini İzmir ve Manisa illerinde psikiyatri yataklı servisi olan tüm kamu hastanelerinde, psikiyatri hastalarına bakım veren hemşireler oluşturmaktadır (N=291). Örneklem seçimine gidilmeyerek, araştırmaya katılmayı kabul eden hemşireler örneklemi oluşturmaktadır (n=112). Veriler Hemşire Tanıtıcı Bilgi Formu, Bakım Odaklı Hemşire Hasta Etkileşimi Ölçeği, Manevi Destek Algısı Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler (ortalama, sayı, yüzde dağılımları) ve Kruskall Wallis testi, Mann-Whitney-U testi ve Pearson Korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Psikiyatri hastalarına bakım veren hemşirelerin, bakım odaklı hemşire hasta etkileşimi ölçeğinden aldıkları ortalama puanları incelendiğinde, önemlilik boyutundan 313.08±30.45, yeterlilik boyutundan 283.79±37.43 ve uygulanabilirlik boyutundan 268.01±47.65 puan aldıkları belirtilmiştir. Hemşireler, ölçeğin gereksinimler alt boyutundan, önemlilik, yeterlilik ve uygulanabilirlik boyutlarında en yüksek puanı alınırken, maneviyat alt boyutundan en düşük puanı aldıkları saptanmıştır. Hemşirelerin, tanıtıcı özelliklerine göre özellikle hemşirelerin eğitim durumu, çalıştıkları kurum, bütüncül bakımın tanımını bilme ve bütüncül bakım verme durumları ile bakım odaklı hemşire hasta etkileşimi önemlilik-yeterlilik-uygulanabilirlik boyutları arasında önemli farkların olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin manevi destek algı düzeylerine göre bakım odaklı hemşire hasta etkileşimi önemlilik-yeterlilik-uygulanabilirlik boyutları arasında pozitif yönde ilişki vardır. Sonuç: Araştırmaya katılan hemşirelerin, bakım odaklı hemşire hasta etkileşimine önem verdikleri, ancak aynı oranda kendilerini yeterli algılamadıkları ve uygulayabilir bulmadıkları görülmektedir.Purpose: This study has been carried out to review care-oriented nurse-patient interaction level of nurses giving care for psychiatry patients. Method: The study is a cross-sectional and complementary research. The research environment consists of nurses giving care for psychiatry patients in all the public hospitals with psychiatry wards in İzmir and Manisa (N=291). No sample selection was applied as nurses themselves taking part in the research constitute sampling (n=112). Required data were collected through the Nurse Introductory Information Form, Caring Nurse-Patient Interaction Scale, Spiritual Perception of Support Scale. Defining statistics (average number and percentage distribution), and the Kruskall Wallis test, Mann-Whitney-U test and Pearson Correlation analysis were used in evaluation of the collected data. Findings: As for the average points nurses giving care for psychiatry patients gained from care-oriented nurse-patient interaction scale, they received 313.08±30.45 for importance aspect, 283.79±37.43 for adequacy aspect and 268.01±47.65 for feasibility aspect. While nurses achieved the highest points from the sub-aspect of requirements, and aspects of importance, adequacy, feasibility, they were determined to have the lowest points from the sub-aspect of spirituality. It was also identified that significant differences stood out between their distinctive features, such as level of education, hiring institution, awareness of the definition of integrated care, and importance- adequacy-feasibility aspects of care-oriented nurse-patient interaction. Depending on nurses' level of spiritual perception of support, there is a positive correlation between importance-adequacy-feasibility aspects of care-oriented nurse-patient interaction. Result: Nurses giving care for the psychiatry patients were observed to recognize the importance of care-oriented nurse-patient interaction; however, their self-perception was that they were inadequately applying the necessary importance on this interaction. Nurses' motivation may be improved by providing relevant trainings on the subject so that they enhance the required skills to apply them in practice