Çocuklar için sanal gerçeklik sosyal duygusal öğrenme becerileri eğitimi programının tasarlanması ve etkililiğinin incelenmesi: bir karma yöntem çalışması

Bu araştırmanın amacı 8-12 yaş arasındaki çocukların Sosyal Duygusal Öğrenme (SDÖ) becerilerini geliştirmeye yönelik Sanal Gerçeklik Sosyal Duygusal Öğrenme Becerileri Eğitimi Programı’nın (SGSDÖBEP) tasarlanması, uygulanması ve etkililiğinin değerlendirilmesidir. Karma yöntem kapsamında yer alan eş zamanlı çeşitlendirme stratejisi seçilerek yürütülen araştırmanın nicel boyutunda tek denekli araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını dördüncü sınıfta eğitim gören yedi öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada dokuz oturumluk SGSDÖBEP uygulanmıştır. Araştırmada nicel veriler çocuklara uygulanan Sosyal Duygusal Beceri Algısı Ölçeği (SDBAÖ)ve çocukların ebeveyn ve öğretmenlerine uygulanan Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği (SBDÖ)aracılığıyla başlangıç evresinde üç ve uygulama evresinde üç olmak üzere alınan altı ayrı ölçüm ile toplanmıştır.Nicel verilerin analizinde grafiksel analiz kullanılmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda ise SGSDÖBEP’na katılan çocuklar ile bu çocukların ebeveynleri ve öğretmenlerinin SGSDÖBEP’nın etkililiğini nasıl değerlendirdiklerini ortaya koymak amacıyladurum çalışması yürütülmüştür. Nitel veriler, uygulama öncesi ve sonrasında yapılan yarı yapılandırılmış bireysel görüşmeler ve araştırmacı günlüğü aracılığı ile toplanmıştır. Nitel verilerin analizinde betimsel analiz kullanılmıştır. Tasarlanan SGSDÖBEP, “Psikoeğitim Programı” ve “Yazılım” olmak üzere iki temel içerikten oluşmaktadır. SGSDÖBEP, CASEL’in (2013) Sosyal Duygusal Öğrenme (SDÖ) Becerileri sınıflaması temel alınarak belirlenmiş olan 40 beceriyi ve bu becerilerin farklı zorluk düzeylerindeki 120 senaryoyu içermektedir. SGSDÖBEP ile çocuklar oturumlarda okul ortamında farklı mekanlardafarklı karakterlerle geçen senaryolarla karşılaşmaktadır. Bununla birlikte, iki boyutlu bilgisayar oyunu olarak hazırlanan ev ödevleri ile çocuklar sanal gerçeklikte deneyimledikleri senaryoları tekrar izlemektedir. Ancak bu sefer sözel yanıt yerine üç seçenek arasından kendilerine uygun gelen en doğru yanıtı seçmekte ve yanıtlarına göre yazılı geribildirim almaktadır. Araştırmadan elde edilen nicel ve nitel veriler, öncelikle her bir çocuğun SGSDÖBEP uygulaması süresince gösterdiği gelişimi ortaya koymak amacıyla bütünleştirilerek bireysel olarak analiz edilmiştir.Nicel analiz bulguları, katılımcı çocukların hepsinin SDBAÖ’den elde edilen puanlara göre SDÖ becerileri yeterlilik algılarının; SBDÖ’den elde edilen puanlara göre de SDÖ beceri düzeylerinin artış gösterdiğini ortaya koymuştur. Nitel analiz bulgularına göre ise, altı çocuğun zorlandığı ve gelişim göstermeye ihtiyaç duyduğu SDÖ becerileri konusunda gelişim gösterdiği, becerileri günlük hayata aktardığıve uygulamanın beklentileri karşıladığı ifade edilirken; bir çocuk SDÖ becerilerinde gelişim gösterdiğini ifade ederken annesi ve öğretmeni SDÖ becerilerinde beklenen gelişimi göstermediğini belirtmiştir.Sonuç olarak, bireysel analiz bulgularına göre SGSDÖBEP’nın çocukların SDÖ becerilerinin gelişimine katkı sağladığı söylenebilir.Ardından, çocukların SGSDÖBEP hakkındaki görüş ve deneyimlerine ilişkin nitel veriler grup olarak analiz edilmiştir. Nitel bulgular SGSDÖBEP’nın, “Sosyal Duygusal Öğrenme Becerileri Eğitimi”, “Sanal Gerçeklik Yazılımı”, “Psikolojik Danışman/Araştırmacı”, “Oyunlaştırma Etkisi” boyutlarının bu gelişimi sağlamakta önemli katkıları olduğunu göstermiştir.The purpose of this research was to design, implement and evaluate the effectiveness of Virtual Reality Social Emotional Learning Skills Training Program (VRSELSTP) to develop Social Emotional Learning (SEL) skills of children between the ages of 8-12. In this mixed method study, a single-subject research pattern was used in the quantitative dimension of the research.The participants of the study involved seven students studying in fourth grade. Nine sessions of VRSELSTP were applied during the study. Quantitative data were collected by means of the Social Emotional Skills Perception Scale (SESPS) which was applied to children and the Social Skills Evaluation Scale (SSES) which was applied to children's parents and teachers. Three separate measurements were taken in the beginning phase and three seperate measurementswere taken in the course of the implementation phase. Graphical analysis was used in the analysis of the quantitative data. In the qualitative dimension of the research, a case study was conducted to reveal how the children participated in VRSELSTP and their parents and teachers evaluated the effectiveness of VRSELSTP. Qualitative data was collected through semi-structured individual interviews and researcher’s diary was recorded. Descriptive analysis was used in the analysis of qualitative data. The designed VRSELSTP consists of two contents: “Psychoeducation Program“ and “Software”. VRSELSTP includes 40 skills based on CASEL's (2013) Social Emotional Learning (SEL) skills classificationand 120 scenarios with different difficulty levels of skills. With VRSELSTP, children encounter scenarios with different characters in different places in the school environment.However, with the homework prepared as a two-dimensional computer game, children watch the scenarios one more timethat they experienced in virtual reality. This time, instead of verbal answer, they choose the most appropriate answer among the three options and receive written feedback according to their answers. Firstly, the quantitative and qualitative data obtained in the research were integrated and individuallyanalyzed in order to show the development of each child during the implementation of VRSELSTP. It is revealed that the SEL skill compentence perceptions increased according to SESPS scores and SEL skill levels XV increased according to SSES scores. Qualitative analysis findings showed that six children improved in SEL skills; they started to transfer these improved skills to their daily life and these improvements met the expectations. While a child stated that he showed improvement in SEL skills, but hismother and teacher stated that he did not show the expected improvement.In conclusion, based on all quantitative and qualitative individual and group analysis findings obtained from the research, it can be said that VRSELSTP supportsthe development of children's SEL skills. Qualitative findings showed that the “Social Emotional Learning Skills Training”, “Virtual Reality Software”, “Psychological Counselor/Researcher”, “Gamification Effect” dimensions within the scope of VRSELSTP have important contributions in this developmen