Osobno tumačenje povijesti Meksika: Los recuerdos del porvenir Elene Garro

Elena Garro es la escritora mexicana del siglo XX. Su obra más famosa es la novela Los recuerdos del porvenir que se considera como una de las mejores novelas sobre la Guerra Cristera. Este trabajo analiza la novela completa y la relaciona con el contexto histórico del México en siglo XX que sirve como la base para la trama de la novela. Por esta razón, se exponen las circunstancias de dos grandes conflictos, la Revolución mexicana y la Guerra Cristera, los hechos reales y cómo se expresan en la novela. Asimismo, se explica la posición de la población indígena de aquel entonces en México y la crítica de la autora acerca de esto. Una parte del análisis se concentra en los personajes femeninos y la manera en la que están representadas fuera de los cánones tradicionales, cómo se relacionan con el mito de la Malinche y la violencia de la cual son víctimas. Se detalla y la cuestión del narrador y su naturaleza, tanto como el motivo del corro que forman una gran parte en la obra. También se expone la problemática del realismo mágico con lo cual se asocia la novela de Garro, sin embargo, ella rechazaba esa clasificación de su obra. Se describen los motivos del tiempo, la memoria, las premoniciones y la magia relacionada con el teatro. El motivo del poder de la palabra se aclara a través de un personaje no tradicional, un “loco” del pueblo quien, ocasionalmente, posee una lucidez extraordinaria. Él, como todos personajes, representa una idea o mensaje creando el vívido mundo de la literatura garriana. PalabrasElena Garro je meksička spisateljica dvadesetog stoljeća. Njezino najpoznatije djelo je roman Sjećanja na budućnost koji se smatra jednim od najboljih romana tzv. Kristero rata. Ovaj rad analizira cijelo djelo i povezuje ga s povijesnim kontekstom Meksika u dvadesetom stoljeću koji služi kao podloga za radnju romana. Upravo zato, objašnjavaju se okolnosti dvaju velikih ratova - Meksičke revolucije i Kristero ratova te autoričin odnos prema povijesnim događajima, kao i prema sveukupnom statusu autohtonog, starosjedilačkog stanovništva. Jedan dio analize posvećen je postavljanju lika žene u ovom romanu, izvan tradicionalnih kanona, ženskom liku kao žrtvi nasilja i povezanosti ženskog lika s mitom o Malinche. Analizira se funkcija pripovjedača i motiv zbora koji ima važnu ulogu u djelu. Također se spominje i problematika magijskog realizma, literarne struje s kojom se povezuje roman Elene Garro, unatoč tome što je ona odbijala takve klasikfikacije svoga rada. Opisuju se motivi vremena, sjećanja, predosjećaja te magije povezane s teatrom. Motiv moći koju ima riječ razjašnjuje se kroz ne tradicionalni lik seoskog “luđaka” koji s vremena na vrijeme ima iznenađujuće momente lucidnosti te, kao i svi likovi predstavlja, određenu ideju ili poruku stvarajući jedisntven svijet u djelima Elene Garro