Een korte geschiedenis van filmgeluid: De relatie tussen geluidstheorie en filmpraktijk

De Franse filmtheoreticus Christian Metz stelde in 1973 dat film betekenis geeft door middel van vier kanalen. Drie van die kanalen betreffen geluid. Dit erkende belang van filmgeluid roept de verwachting op dat filmwetenschappers een aanzienlijk deel van hun aandacht zullen richten op het auditieve deel van het audiovisuele medium. Lange tijd was echter niets minder waar. Na de ophef die ontstond door de introductie van de geluidsfilm, eind jaren twintig, speelde geluid een marginale rol in de filmtheorie, tot het in de jaren tachtig eindelijk uitgroeide tot een volwassen onderzoeksveld