Customs, habits, and traditions of crimean tatars withinhistorical process: The case for Konya and its villages

Yüksek Lisans TeziKırım'ın Ruslar tarafından ilhak ve işgalinin ardından; Rus baskısında yaşamak istemeyen birçok Kırım Türkü vatanlarını terk ederek, Romanya, Bulgaristan ve Aktopraklar dedikleri Anadolu'ya göç etmiştir. Bu göçler 1853-1856 Kırım Savaşı'ndan sonra daha da artmıştır. Anadolu'ya göç eden Kırım Türklerine, Osmanlı Devleti, içinde bulunduğu siyasi, sosyal ve ekonomik sıkıntılara rağmen tüm olanaklarını sağlamıştır. Osmanlı Devleti, iskân politikalarında Kırım'ın iklim şartlarına uygun yerler seçmeye gayret etmiştir. Fakat gittikleri yerleri beğenmeyen birçok Kırım Türkü daha sonra kendi istedikleri yerlere göç etmiştir. Türkiye'de Kırım Türklerinin yoğun olarak yaşadıkları yerler; Eskişehir, Konya, Adana, Ankara, Bursa, Edirne, İstanbul ve Tekirdağ olmuştur. Az da olsa Kırşehir, Kırıkkale ve Yozgat şehirlerinde de Kırım Türk köylerine rastlanmıştır. Kırım Türklerinin Konya bölgesine yerleştirilmeleri 1890-1905 yılları arasında gerçekleşmiştir. Bu çalışmada Kırım Türklerinin Osmanlı Devleti topraklarına; özellikle Konya ve çevre köylerine yerleştikten sonra, tarihi süreç içerisinde buradaki halkla etkileşimini, bu etkileşim sonrasında etnik ve kültürel kimliği, örf, âdet, gelenekler ve bunların geçirdiği değişim üzerinde durulmuştur. Bunun için Konya'nın birkaç Kırım Türk köyüne gidilerek, köyün eski geleneklerini hatırlayan yaşlıları ve yeni gelenekler içinde doğup büyüyen gençleriyle röportajlar yapılmıştır. Böylelikle eski ve yeni kültürün ne derece harmanlanmış olduğu ortaya çıkarılmıştır. Kırım Türklerinin Konya ve çevre köylerine yerleştikten sonra tarihi süreç içerisinde, düğün, nişan, bayram, hıdırellez, sünnet gibi özel günlerdeki geleneklerin birçoğunun değişime uğradığı, buna karşılık dillerini ve yemeklerini çok iyi korudukları görülmüştür.After Crimea was captured by the Russian Empire, it is known that the Crimean Turks, who didn't want to live under the Russian pressure, migrated to Romania, Bulgaria, and Anatolia which was called as Aktopraklar by leaving their homeland. These migrations increased more and more after Crimean War which was held between 1853 and 1856. Even though Ottoman Empire had political, social, and economic troubles at that time, it provided all its opportunities to the Crimean Turks who migrated to Anatolia. Ottoman Empire evaluated this migration as resettlement policy and it endeavored to select the cities which were suitable with Crimea's climate conditions. However, most of Crimean Turks who did not like the cities located by Ottoman relocated then to the new cities by their own decisions. It can be stated that today in Turkey the cities where Crimean Turks live with high population are Eskisehir, Konya, Adana, Ankara, Bursa, Edirne, Istanbul, and Tekirdag. Even a little, it is possible to encounter Crimean villages in the cities of Kirsehir, Kirikkale, and Yozgat as well. The location of Crimean Turks to the city of Konya occurred between the years of 1890 and 1905. In this study, the interaciton of the Crimean Turks with the local people within the historical process after the migration of them to the Ottoman lands; especially to the city of Konya and its nearby villages, also, after this interaction the evolution of the ethnical and cultural identity, customs, habits, and traditions are emphasized. For this reason, by going to a few Crimean villages of Konya, an interview with old generation who still remember Crimean traditions, and also, with new generation who were born and grew up in the existing evolving traditions is conducted in this thesis. Thus, it is revealed that to what extent old and new cultures have blended together. it is concluded that while the most of Crimean Turks' customs, such as marriage and engagement ceremonies, religious festival, Hidirellez, and circumcision feast have undergone a lot of changes; they have conserved their traditional languages and cuisine magnificently