Emergence of cities and the socio-political aspect of urbanization periods in Turkey

Kentler tarihsel ve toplumsal koşullar açısından genel bir yerleşim birimi oluşturmasına rağmen, farklılıkları da içinde barındıran bir yapıyı ifade etmektedir. Sosyo-ekonomik gelişmelere bağlı olarak kent kavramının içeriğinde de değişmeler olmuştur. Sosyo-ekonomik değişme ve insan davranışı ile ilgili olarak yaşanan bu değişim süreci, kentleşme kavramının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Kentleşmenin gerçek manada anlam kazandığı, kentleşmenin son biçimini aldığı dönem Sanayi Devrimiyle başlamıştır. Kentleşmenin kendisi toplumsal ve ekonomik değişmelerin bir sonucu olmasına karşın, siyasal ve toplumsal yapılarla etkileşim içindedir. Batılı ülkelere kıyasla sanayileşme sürecine geç giren Türkiye’nin II. Dünya Savaşı öncesindeki siyasi iktidarlarının temel politikası nüfusun kırda tutulması ve kentleşmenin önlenmesi yönündedir. Ancak küreselleşen bir dünyada sanayileşmeyle paralel yürüyen kentleşmeyi engellemek mümkün olmamaktadır. Dolayısıyla Türkiye de bu kentleşme süreci içinden geçmektedir. Bu bağlamda Türkiye’deki kentleşme sürecini Düşük Kentleşme Dönemi (1923-1950), Kırsal Çözülme Kaynaklı Kentleşme Dönemi (1950-1960), Kentsel Gelişme Dönemi (1960-1980), Kentsel Dönüşüm Dönemi (1980 ve Sonrası) olarak tasnif etmek ve incelemek mümkündür.Even though the cities constitute general allocation units in terms of historical and social conditions, they also reflect structures which incorporate differences. There had been changes in the content of city concept in parallel with socio-economic developments. This transformation period, which occurred as a result of socioeconomic changes and human behavior, resulted in the emergence of urbanization concept. The period in which urbanization reached significance and took its final shape, starts with the Industrial Revolution. Even though urbanization itself is a consequence of social and economic changes, it is in interaction with political and social structures. Turkey was involved in the industrialization period later than Western countries and the main policy of political powers before 2nd World War was to keep the population in rural areas and prevent urbanization. However, in a globalizing world, it is not possible to prevent urbanization which grows in parallel to industrialization. In this context, it is possible to classify and review the urbanization process of Turkey as Low Urbanization Period (1923-1950), The Period of Urbanization Based on Rural Solutions (1950-1960), Urban Development Period (1960-1980) and Urban Transformation Period (1980 and later)