سایکوز پایدار به دنبال بیش مصرف زولپیدم

چکیده مقدمه: زولپیدم داروی غیر بنزودیازپینی است که به طور انتخابی بر گیرنده‌های گابا A اثر کرده و باعث درمان بی‌خوابی می‌شود. گزارش‌های متعددی از سایکوز (روان‌پریشی) متعاقب مصرف زولپیدم وجود دارد که با قطع مصرف آن برطرف می‌گردد. گزارش مورد: مرد 27 ساله دانشجوی حقوق به علت بی‌خوابی تحت درمان با زولپیدم به میزان 10 میلی‌گرم قرار گرفت. وی در طی سه ماه دوز زولپیدم را به 500 میلی‌گرم افزایش داد و نه تنها مشکل خوابش برطرف نشد، بلکه به طور تدریجی منزوی، شکاک و پرخاشگر گردید و ترک تحصیل کرد. حدود دو ماه در بخش روان‌پزشکی بستری و تحت درمان با آنتی‌سایکوتیک و قطع تدریجی زولپیدم قرار گرفت. بدون بهبودی سایکوز و با بهبود وضعیت خواب مرخص و بعد از دو هفته دوباره بستری شد و تحت درمان با الکتروشوک و آنتی‌سایکوتیک قرار گرفت و با بهبود نسبی مرخص گردید. در حال حاضر بعد از گذشت سه سال با تشخیص اسکیزوفرنیا و با بهبود نسبی تحت مراقبت و درمان می‌باشد. بحث: زولپیدم داروی به نسبت مفیدی برای درمان مشکلات خواب به ویژه بهبود شروع خواب است. به هر حال پزشکان و بالینگران در برنامه درمانی جامع بیماران دارای مشکل بی‌خوابی باید به شرایط، استعداد، سابقه فردی و خانوادگی انواع سایکوز و سوء مصرف مواد و الکل توجه خاصی داشته باشند. واژگان کلیدی: زولپیدم، سایکوز دایمی و موقت، بی‌خواب