ORAL CORRECTIVE FEEDBACKS IN TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE TEACHING PROCESS: TEACHERS’ AND STUDENTS’ PREFERENCES

Bu araştırmanın amacı, öğrencilerin sözel iletişim sürecinde yaptıkları yanlışlara yönelik düzeltme geribildirimi alma, öte yandan öğretmenlerin de düzeltme geribildirimi verme tercihlerini karşılaştırmalı olarak incelemektir. Çalışmada, araştırma yöntemlerinden sormaca tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunda Gaziantep Üniversitesi, Niğde Üniversitesi, Ankara Üniversitesi ve 19 Mayıs Üniversitesi TÖMER'de 2014-2015 öğretim yılında B1, B2 ve C1 düzeyinde öğrenimlerini sürdüren 96 öğrenci ve yabancı dil olarak Türkçe öğreten 65 öğretim elemanı yer almıştır. Öğrencilerin sözel iletişim sürecinde yaptıkları yanlışlara yönelik düzeltme geribildirimi alma ve öğretmenlerin de süreçte düzeltme geribildirimi verme tercihleri için Fukuda (2003) tarafından geliştirilen 24 maddelik 5'li Likert tipi bir sormaca Türkçeye uyarlanarak kullanılmıştır. Sormacada yer alan maddelerin zorluk düzeyi ve anlaşılabilirliği için on öğrenci ve on öğretmen üzerinde ön uygulama yapılıp geçerliliği test edilmiştir. Yapılan ön uygulama sonucunda sormacada yer alan maddelerin güçlük düzeyinin hedef gruba uygun ve anlaşılabilir olduğu saptanmıştır. Öte yandan sormacanın güvenirliğini test etmek için aynı gruba aynı form ikinci defa uygulanmış ve maddelere %90 oranında aynı yanıtların verildiği tespit edilmiştir. Sormacada yer alan sorulara verilen yanıtlara 1 ile 5 arasında puan verilmiştir. Merkezi eğilimin belirlenmesi için ortalamalar alınmıştır. Veriler, frekans ve yüzdelikler olarak analiz edilmiştir. Elde edilen verilere göre, öğrenci ve öğretmenler konuşma yanlışlarının düzeltilmesine tamamen katılmakta ve öğrenciler düzeltmenin her zaman yapılmasını, öğretmenler ise genellikle yapılmasını yeğlemektedir. Ayrıca, öğrenci ve öğretmenler konuşma yanlışının konuşma bittikten sonra ve dinleyicinin anlamasını engelleyen önemli konuşma yanlışlarının düzeltilmesini yeğlemektedir. Düzeltme sürecinde kullanılan stratejiler bakımından hem öğrenciler hem de öğretmenler en çok düzeltme sorusu biçimini yeğlemektedir. Son olarak, öğrenci ve öğretmenler konuşma yanlışlarının anadili Türkçe olan öğretmenler tarafından düzeltilmesini yeğlemektedir.Bu araştırmanın amacı, öğrencilerin sözel iletişim sürecinde yaptıkları yanlışlara yönelik düzeltme geribildirimi alma, öte yandan öğretmenlerin de düzeltme geribildirimi verme tercihlerini karşılaştırmalı olarak incelemektir. Çalışmada, araştırma yöntemlerinden sormaca tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunda Gaziantep Üniversitesi, Niğde Üniversitesi, Ankara Üniversitesi ve 19 Mayıs Üniversitesi TÖMER’de 2014-2015 öğretim yılında B1, B2 ve C1 düzeyinde öğrenimlerini sürdüren 96 öğrenci ve yabancı dil olarak Türkçe öğreten 65 öğretim elemanı yer almıştır. Öğrencilerin sözel iletişim sürecinde yaptıkları yanlışlara yönelik düzeltme geribildirimi alma ve öğretmenlerin de süreçte düzeltme geribildirimi verme tercihleri için Fukuda (2003) tarafından geliştirilen 24 maddelik 5’li Likert tipi bir sormaca Türkçeye uyarlanarak kullanılmıştır. Sormacada yer alan maddelerin zorluk düzeyi ve anlaşılabilirliği için on öğrenci ve on öğretmen üzerinde ön uygulama yapılıp geçerliliği test edilmiştir. Yapılan ön uygulama sonucunda sormacada yer alan maddelerin güçlük düzeyinin hedef gruba uygun ve anlaşılabilir olduğu saptanmıştır. Öte yandan sormacanın güvenirliğini test etmek için aynı gruba aynı form ikinci defa uygulanmış ve maddelere %90 oranında aynı yanıtların verildiği tespit edilmiştir. Sormacada yer alan sorulara verilen yanıtlara 1 ile 5 arasında puan verilmiştir. Merkezi eğilimin belirlenmesi için ortalamalar alınmıştır. Veriler, frekans ve yüzdelikler olarak analiz edilmiştir. Elde edilen verilere göre, öğrenci ve öğretmenler konuşma yanlışlarının düzeltilmesine tamamen katılmakta ve öğrenciler düzeltmenin her zaman yapılmasını, öğretmenler ise genellikle yapılmasını yeğlemektedir. Ayrıca, öğrenci ve öğretmenler konuşma yanlışının konuşma bittikten sonra ve dinleyicinin anlamasını engelleyen önemli konuşma yanlışlarının düzeltilmesini yeğlemektedir. Düzeltme sürecinde kullanılan stratejiler bakımından hem öğrenciler hem de öğretmenler en çok düzeltme sorusu biçimini yeğlemektedir. Son olarak, öğrenci ve öğretmenler konuşma yanlışlarının anadili Türkçe olan öğretmenler tarafından düzeltilmesini yeğlemektedir