Uticaj kanalnih iriganasa na jačinu veze mineral trioksid agregata sa dentinom kanala korena

Uvod: Kalcijum silikatni cementi se u skladu sa indikacijama, koriste pre završenog endodontskog tretmana. Ovi cementi su osetljivi na uslove sredine u koju se aplikuju, pa upotreba kanalnih iriganasa pre njihovog kompletnog vezivanja može uticati na njihova fizička svojstva. Cilj: Ispitati uticaj različitih kanalnih iriganasa na jačinu veze MTA Angelus-a sa dentinom kanala korena, posle njegovog inicijalnog vezivanja. Materijal i metod: Istraživanje je realizovano na 32 dentinska diska, debljine 1 mm, koji su dobijeni sečenjem 20 jednokorenih humanih zuba. Prostori kanala korena preparisani su dijamantskim borerom, a zatim ispunjeni sveže zamešanim MTA-om (MTA Angelus, Londrina, Brazil). Nakon inicijalnog vezivanja (10 minuta) , uzorci su podeljeni u četri grupe (n=8); Prva grupa uzoraka tretirana je 2,5% Natrijum hipohloritom (NaOCl), druga 17% Etilendiamintetrasirćetnom kiselinom (Calcinase, Lege Artis, Pharma GmbH, Nemačka) i treća 2% Hlorheksidinom (Gluco-chex 2%, Cerkamed, Poljska). Uzorci su uronjeni u iriganse na 30 minuta, nakon toga isprani destilovanom vodom i inkubirani narednih 48 h. Uzorci četvrte, kontrolne grupe nisu tretirani irigansima. Jačina veze MTA-a sa dentinom je ispitivana testom smicanja (push-out test) na univerzalnom meraču sile (PCE 200, Velika Britanija), pri brzini utiskivača od 1mm/min. Podaci su statistički obrađeni jednofaktorskom analizom varijanse (ANOVA) sa Tukey post-hoc testom na nivou značajnosti α=0.05. Rezultati: Najjača veza MTA-a sa dentinom izmerena je u grupi uzoraka tretiranih NaOCl-om. Dobijene vrednosti bile su značajno veće u odnosu na uzorke tretirane EDTA-om i Hlorheksidinom kao i u odnosu na uzorke kontrolne grupe (p