SELF-DETERMINATION AND MULTIETHNIC REGIONALISMS IN POST-YUGOSLAV STATES

Ovaj rad bavi se temom samoodređenja i multietničkog regionalizma u regijama Dalmacije, Istre i Vojvodine. Cilj je objasniti ishode regionalizma u sva tri slučaja od 1990. nadalje. Rad analizira tri bitna elementa regionalističke mobilizacije – upotrebu historiografije, specifične značajke regionalne ekonomije te odnose među skupinama. Osim što govori o konstelacijama samoodređenja utemeljenim na plurinacionalnom ili multinacionalnom principu, u slučaju Istre i Vojvodine, a koje koristimo kako bi se jasno istaknula regionalna politička specifičnost u odnosu na centralnu državu, rad se bavi i neuspjehom dalmatinskog regionalizma, odnosno nemogućnošću regionalnih stranaka da se nametnu kao predstavnici interesa većeg dijela Dalmacije.This article deals with the issues of self-determination and multiethnic regionalisms in Dalmatia, Istria and Vojvodina – historic regions of today’s Croatia and Serbia. The main aim is to explain the outcomes of regionalisms since 1990. The article analyses three important elements of regionalist mobilisation – the use of historiography, regional economic specificities and intergroup relations. Particular constellations of self-determination claims based on plurinational and multinational principles in the cases of Istria and Vojvodina respectively are the key theoretical contribution of the article. The article also finds that the lack of success of Dalmatian regionalism is largely due to the inability of regionalist parties to address multiple cleavages on the territory of Dalmatia