Education of the Yugoslav Peasantry in the Era of Science

Polazeći od procesa scijentizacije kao konsekvence znanstvene i tehnološke revolucije, koji rezultira profesionalizacijom poljoprivrednog rada na obiteljskom posjedu i urgentno nalaže oblikovanje primjerenoga cjelovitog sistema profesionalnog obrazovanja poljoprivrednika, te od činjenice da je razvoj vitalnog individualnog posjeda (gospodarstva) pretpostavka izlaza jugoslavenskog seljaštva i poljoprivrede iz krize, autor propituje efekte scijentizacije na profesionalizaciju poljoprivrednog zanimanja, obrazovne pretpostavke budućeg individualnog poljoprivrednika i, koristeći rezultate sekundarne analize provedenih istraživanja, utvrđuje obrazovnu situaciju jugoslavenskog seljaštva^ kao realnu pretpostavku sudjelovanja u započetoj i očekivanoj transformaciji individualne poljoprivredne proizvodnje. Analizom aspekata scijentizacije poljoprivredne proizvodnje (ukupnost konsekvencija očekivanih znanstvenih i tehnoloških prodora po predmet, sredstva, način, strukturu, organizaciju i karakter rada) autor pokazuje pravac i brzinu profesionalizacije i dokazuje ključnu ulogu znanja kao tzv. konačnog resursa, a time i neophodnost formiranja stručnog obrazovanja poljoprivrednika, jednog od važnih odgovora na buduće izazove. Rezultati jugoslavenskih istraživanja provedenih na uzorcima poljoprivrednog podmlatka i poljoprivrednih domaćinstava, te obrade podataka popisa stanovništva potvrđuju da je obrazovna struktura jugoslavenskih poljoprivrednika daleko nepovoljnija od istovrsne strukture drugih kategorija aktivnog stanovništva, ali i da postoji afirmativan stav prema potrebi uvođenja posebnog stručnog obrazovanja za poljoprivrednike. Na osnovi analize dosadašnjeg osposobljaavanja poljoprivrednika i prethodnih rezultata autor iznosi osnovne elemente produktivnog stručnog osposobljavanja koje bi omogućilo fleksibilan i stvaran odgovor na izazove transformacije poljoprivrednog rada i proizvodnje.The process of iscientification is a consequence of the third scientific and technological revolution and has resulted in the professionalization of agricultural work on the family farm. This makes it urgent to form an adequate and complete system for the professional education of farmers. It is also a fact that the development of a vital private farm is a pre-condition for Yugoslav farmers and agriculture to overcome the crisis. With all this in mind, the author investigates the effects of iscientification on the professionalization of agriculture as a calling, and the education of the future farmer. Using the results of a secondary analysis of earlier research, he establishes the educational circumstances of Yugoslav farmers as a realistic pre-condition for their participation in the already begun and the expected transformation of private agricultural production. Analysing the scientification aspects of agricultural production (all the consequences of the expected scientific and technological breakthrough into the object, means, manner, structure, organization and character of work), the author shows the direction and the speed of professionalization and proves that the key is knowledge, as the so-called ultimate resource. It is, therefore, indispensable to establish the professional education of farmers, which will be one of the important answers to future challenges. The results of Yugoslav research into the agricultural youth and agricultural households, and those of processing census data, show that the educational structure of Yugoslav farmers is worse than that of other categories of the active population, but also that there is a positive attitude towards the need for introducing special professional education for farmers. Basing his conclusions on analyse of the present qualification structure of farmers and on earlier results, the author presents the main elements of productive professional qualifications that would enable a flexible and real answer to the challenge of the transformation of agricultural work and production