نتایج یک روش کنترل پروگزیمال آئورت در 57 بیمار مبتلا به آنوریسم آئورت شکمی پاره شده در بیمارستان شهدای تجریش

زمینه و هدف: آنوریسم آئـورت شکمـی یک بیماری عـروقی خطـرناک می‌باشد که در صورت عـدم درمـان مناسب نتایج فاجعه‌باری به دنبـال خواهد داشت. پیامـد و بقای بیمار پس از جراحی ترمیـم آنوریسم آئورت پاره شده به کنتـرل سـریع و مطمئن بخش پروگزیمـال آئورت بستگـی دارد. این مطالعـه طراحی شده است تا نتایج استفـاده از کاتتر فولی شماره fr 24-20 را به عنوان کنترل کننده خـونریزی در بخـش پروگزیمـال و بالاتر از شریان رنـال، در بیمـاران دچـار آنوریسم آئورت پاره شده مورد بررسی قرار دهد. مواد و روش‌ها: مطالعة اخیر مطالعه‌ای توصیفی به صورت گزارش مجموعه موردی (Case-Series) در جهت ارائه نتایج روش کنترل اولیه پروگزیمال آئورت بصورت اندولومینال می‌باشد. در این روش با استفاده از قرار دادن سوند فولی شماره fr 24-20 (برحسب اندازه قطر ائورت) از طریق ساک آنوریسم در محل بالای شریان‌های رنال کنترل اولیه گرفته می‌شود. سپس تبدیل آن به روش کنترل مطمئن از ناحیه گردن آنوریسم با استفاده از کلامپ ساتنسکی انجام می‌شود. بروز عوارض حین و بعد از عمل و میزان مرگ و میر آن با روش‌های دیگر در مطالعات قبلی مقایسه شده است. برای گزارش متغیرهای کمی از میانگین، انحراف معیار و دامنه و برای متغیرهای کیفی از فراوانی و نسبت استفاده شده است. یافته‌ها: این مطالعه بر روی 57 مورد آنوریسم آئورت شکمی پاره شده‌ای که طی سال‌های 1375 الی 1386 در بیمارستان شهدای تجریش تحت عمل جراحی قرار گرفتند، انجام گرفت. از 57 مورد بیمار مبتلا به RAAA که به اورژانس رسیدند، 22 مورد (5/38%) در اورژانس فوت کردند. میزان مرگ و میر در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفتند، 26 مورد از 35 مورد بود که 7/68% آنها در 24 ساعت اول فوت کردند. نوع و میزان عوارض بعد از عمل عبارت بود از دیالیز 8 مورد (9/22%)، ایسکمی گوارشی 3 مورد (6/8%)، سکته قلبی 2 مورد (7/5%)، سکتة مغزی 1 مورد (9/2%)، ترومبوز ورید عمقی 1 مورد (9/2%) بود. نتیجه‌گیـری: استفاده از سوند فولی برای کنترل قسمت پروگزیمال آئورت با مورتالیتی و موربیدیتی کمتری همراه است و استفاده از این روش جدید می‌تواند بهبود نتایج را به دنبال داشته باشد