ارزیابی دامنه حرکتی و قدرت چرخش داخلی و خارجی شانه به عنوان فاکتور مؤثر در دررفتگی مکرر قدامی شانه

زمینه و هدف: مفصل شانه به دلیل داشتن دامنه حرکتی وسیع و ثبات ضعیف استخوانی، بیشتر از هر مفصل بزرگ در بدن دچار دررفتگی می¬شود. شایعترین عارضه به دنبال دررفتگی حاد اولیه شانه، تکرار دررفتگی یا بی¬ثباتی مزمن آن می¬باشد .از آنجایی که بیشتر موارد دررفتگی شانه در جهت قدامی یا قدامی ـ تحتانی رخ می¬دهد، توجه به مکانیسم آن بسیار ضروری است. دررفتگی قدامی شانه معمولاً در نتیجه چرخش خارجی، دور شدن و بازشدن اتفاق می¬افتد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد - شاهدی نمونه¬های تحقیق 24 نفر با میانگین سنی 33/4 ± 29/24 سال و میانگین تعداد دررفتگی 62/3 ± 37/5 بودند. برای اندازه¬گیری قدرت ایزومتریک از دینامومتر دستی و برای اندازه¬گیری دامنه حرکتی از انعطاف سنج لیتون در حرکات چرخش داخلی و خارجی هر دو اندام فوقانی استفاده گردید. از نرم افزار 18 SPSS و آزمون T مستقل برای تحلیل داده¬ها استفاده گردید. یافته‌ها: دامنه حرکتی داخلی و خارجی مفصل شانه آسیب دیده کمتر از شانه سالم بود (.(P ≤0.001 به علاوه، نتایج مؤید آن است که قدرت چرخش داخلی و خارجی مفصل شانه آسیب دیده کمتر از شانه سالم بود (P ≤0.001). نتیجه‌گیـری: عدم تعادل قدرت و دامنه حرکتی در افراد با دررفتگی قدامی می¬تواند به عنوان یک عامل در ایجاد آسیب در دراز مدت و افزایش عود دررفتگی معرفی شود و مستلزم ارائه برنامه تمرینی و توانبخشی برای این افراد می¬باشد