بررسی ارتباط سلامت دهان و دندان با کيفيت زندگی بر اساس شاخص DIDL

سابقه و هدف: بيماريهای دهان و دندان ميتواند بر کيفيت زندگی انسان تأثير گذارند و شناخت عوامل تاثيرگذار بر کيفيت زندگی کمک قابل توجهی در درک ابعاد و مبانی بيولوژيک، عملکردی و روانی- اجتماعی بيماريهای دهان و دندان می نمايد. هدف از اين مطالعه ارزيابی وضعيت سلامت دهان و دندان و اثرات آن بر کيفيت زندگی افراد 45-30 سال می باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفی تعداد 150 نفر از افراد 45-30 ساله مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان انتخاب شدند. وضعيت سلامت دهان و دندان افراد مورد مطالعه از طريق دو شاخص CPITN و DMFT بر اساس معيارهای سازمان بهداشت جهانی و کيفيت زندگی مرتبط با سلامت دهان و دندان با کمک شاخص DIDL(Dental Impact of Daily Living) اندازه گيری شد. تجزيه و تحليل يافته های بدست آمده با آزمون های همبستگی پيرسون و من ويتنی صورت گرفت. يافته ها: در افراد مورد بررسی ميانگين و انحراف معيار شاخص DMFT و CPITN و DIDL به ترتيب( 79/6 ± 27/12) و (50/0 ± 36/)0 و (60/0 ± 52/0) بود وبين انها رابطه معنی داری وجود داشت. ميانگين تعداد ترميم های دندانی در زنان بيش از مردان بوده و ميزان نياز به درمان پريودنتال در مردان بيش از زنان بود. با کاهش طبقه اجتماعی ميزان پوسيدگی دندان و نياز به درمان پريودنتال افزايش يافته و بالعکس رضايتمندی کاهش داشت. نتيجه گيری : نتايج مطالعه نشان دادکه بين شاخص پوسيدگی دندان و نياز به درمان های پريودنتال و وضعيت اقتصادی و اجتماعی و حيطه های مختلف شاخص کيفيت زندگی ارتباط معنی داری وجود دارد