Virði fyrirtækja: Helstu verðmatsaðferðir og fræðilegar undirstöður þeirra

Fjölmörgum aðferðum er unnt að beita þegar komast þarf að virði fyrirtækja en rannsóknir meðal sérfræðinga sem starfa á fjármálamarkaði benda til þess að flestir noti núvirðisaðferðir og samanburðar- og kennitölugreiningu. Kenningin um skilvirka markaði segir til um að verð endurspegli allar fáanlegar upplýsingar og mætti því ætla að ekki væri hagkvæmt að framkvæma verðmöt, en hins vegar hefur verið sýnt fram á frávik frá skilvirkni og hvati til þess að sækja og vinna upplýsingar er til staðar. CAPM sýnir hvernig áhætta hefur áhrif á vænta ávöxtun og er notað til meta fjármagnskostnað, þá einkum hvaða ávöxtunarkröfu gera á til eigin fjár. Þá fjalla kenningar Modigliani og Miller um að fjármagnsskipan og arðgreiðslustefna hafi ekki áhrif á heildarvirði fyrirtækja. Núvirðisaðferðir eru fjölmargar. Þær helstu snúast um núvirðingu á frjálsu sjóðstreymi til félags annars vegar og til eigin fjár hins vegar, og að núvirða arðgreiðslur fyrirtækja, sem er þó ákveðnum vanköntum bundið. Þegar verðmat er framkvæmt með samanburðar- og kennitölugreiningu skiptir lykilmáli hvernig samanburðarfyrirtæki eru valin, en rannsóknir sýna að best sé að mynda samanburðarhóp með 5-6 fyrirtækjum úr sömu atvinnugrein með svipaða áhættu. P/E er mest notaða kennitalan og hafa rannsóknir sýnt að best sé að styðjast við spá um framtíðarhagnað þegar hún er notuð. Þá hafa rannsóknir sýnt fram á að P/B kennitalan gefi áreiðanlegar niðurstöður