Öğretmenlerin rehberlik servisine ilişkin metaforik algıları

Okul öncesi eğitim, çocukların sonraki yaşamlarında önemli rol oynayan; bedensel, psikomotor, sosyal-duygusal, zihinsel ve dil gelişimlerinin büyük ölçüde tamamlandığı, kişiliğin şekillendiği dönemdeki eğitim sürecini kapsar. Bu dönemde öğrenci kişilik hizmetlerinden biri olan rehberlik ve psikolojik danışma, öğrencilere kendilerini tanımaları, gizil güçlerini geliştirmeleri, okula ve çevreye uyum sağlamaları, hem kişisel hem eğitsel hem de mesleki alanda sağlıklı gelişim göstermeleri için yapılan düzenli bir uzman yardımıdır. Okul öncesi öğretmenlerinin rehberlik servisi ile işbirliği içinde çalışması, çocukların gelişimlerinin desteklenmesinde ve ekip çalışmasının sağlıklı bir şekilde yürütülmesinde önemlidir. Bu çalışmanın amacı, okul öncesi öğret-menlerinin rehberlik servisine ilişkin algılarını ortaya koymaktır. Bu amaç doğrul-tusunda, okul öncesi öğretmenlerinin rehberlik servisine ilişkin sahip oldukları metaforlara ulaşılmaya çalışılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Öğret-menlerin rehberlik servisine ilişkin sahip oldukları algılar, metafor yöntemiyle elde edilmiştir. Veri toplama sürecinde, araştırmacılar tarafından hazırlanan okul öncesi öğretmenlerinin rehberlik servisine ilişkin algılarını değerlendirme formu kullanılmıştır. Bu araştırmanın çalışma grubunda, Diyarbakır il merkezindeki anaokullarında görev yapan 20 ve ilkokul bünyesinde yer alan ana sınıflarında görev yapan 12 olmak üzere toplam 32 okul öncesi öğretmeni yer almaktadır. Veriler içerik analizi ile çözüm-lenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular, çalışmaya katılan okul öncesi öğretmenlerinin büyük çoğunluğunun rehberlik servisine ilişkin olumlu algılara sahip olduğunu göstermektedir. Rehberlik servisine yönelik olumlu algıya sahip olan katılımcılar, rehberlik servisinin yardım eden, aydınlatan/geliştiren, dinleyen/danışman, yol gösteren müdahale eden ve koordine eden olmak üzere altı boyutunu önemli ve gerekli görmektedir. Olumsuz algıya sahip olan katılımcılar ise rehberlik servisinin yalnızca dosyaya evrak hazırlamakla uğraştığını ve çocukların davranış sorunlarını çözemeyeceğini dolayısıyla bu kadroda psikologun olması gerektiğini düşünmektedir