Knowledge levels of individuals with type 2 diabetes on foot care: Tip 2 diyabetli bireylerin ayak bakımı konusunda bilgi düzeyleri

Purpose: In this study, is a descriptive designed to determine the level of knowledge about foot care of individuals with Type 2 diabetes mellitus. Materials and Method: Research consists 165 diabetic patient, (all of them over 40 years old) which admitted İstanbul University Cerrahpaşa Medical Faculty Endocrinology Metabolism Department. As a data collection tool, a questionnaire consisting of 44 questions which is prepared by the researcher was used. Results. The majority of the participants in the study are poorly educated, inactive and overweight participants in the 60-69 age group. Diabetic neuropathy was found in 44.8% and diabetic foot was found in 12.7% while at least one diabetic complication occurred in 65.5% of diabetic patients. 66.7% of the patient with diabetes had general diabetes education and 21.2% had diabetic foot training.  54.6% of this educations was given by the diabetes nurses.  The majority of the patient with diabetic chronic complications and foot injuries had received diabetes education. As the duration of diabetes increased, the incidence of complications increased. among these complications, retinopathy and cardiovascular diseases were more common in patients with diabetes over the 11 years. The proportion of foot injuries in elderly patients participating in the study is higher than other patients. Conclusion: As a result of the study, it was determined that the patients did not apply their foot care information, did not have foot care training as they need, they applied to the hospital after the problem developed, and only then they were educated. Diabetic individuals can be recommended for the planned education, adequate time for each subject, observation of the results of the trainings and repeated periodicals to overcome these deficiencies. ​Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.   Özet Amaç: Bu çalışma, tip 2 diyabet tanısı almış bireylerin ayak bakımı konusundaki bilgi düzeylerinin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Materyal ve Metot: Araştırma İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Endokrinoloji Metabolizma Bilim Dalı Diyabet servisine ve polikliniğine başvuran 40 yaş ve üzeri 165 tip 2 diyabetli hastadan oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak 44 sorudan oluşan ve araştırmacı tarafından hazırlanan bir anket formu kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan bireylerin çoğunluğu 60-69 yaş arası grupta, öğrenim düzeyi düşük, çalışmayan ve kilolu katılımcılardır. Diyabetlilerin %65.5’inde diyabete bağlı en az bir komplikasyon gelişirken %44.8’inde diyabetik nöropati ve %12.7’sinde diyabetik ayak tespit edilmiştir. Diyabetlilerin %66.7’si genel diyabet eğitimi, %21.2’si diyabetik ayak eğitimi almıştır.  Bu eğitimlerin %54.6’sı diyabet hemşiresi tarafından verilmiştir. Diyabete bağlı kronik komplikasyon ve ayak yarası gelişen diyabetlilerin çoğunluğu diyabet eğitimi almıştı. Diyabet süresi artıkça komplikasyon görülme oranı da artmaktaydı. Bu komplikasyonlardan retinopati ile kardiyovasküler hastalıklar 11 yıl üzeri diyabetlilerde daha yüksektir. Çalışmaya katılan yaşlı hastalardaki ayak yarası oranı, diğer hastalardan daha fazladır. Sonuç: Çalışmanın sonucunda hastaların ayak bakımı konusundaki bilgilerini uygulamaya geçirmedikleri, yeteri kadar ayak bakımı eğitimi almadıkları, sorun geliştikten sonra hastaneye başvurdukları ve ancak o zaman eğitim aldıkları belirlendi. Diyabetli bireylere verilen eğitimlerin planlı olması, her konuya yeterli zaman ayrılması, eğitimlerin sonuçlarının gözlemlenmesi ve belirli aralıklarla tekrarlanması bu eksikliklerin giderilmesi için önerilebilir