To Δικαιικό Έργο «του επί της Δικαιοσύνης Υπουργού Κωνσταντίνου Δ. Ρακτιβάν, ως [πρώτου] Αντιπροσώπου της Ελληνικής Κυβερνήσεως στην προσωρινή διοίκηση των καταληφθεισών [Νέων] Χωρών»

H Προσωρινή Διοίκηση των καταληφθεισών Χωρών με τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο του 1912 ανατέθηκε στον Κωνσταντίνο Ρακτιβάν, υπουργό επί της Δικαιοσύνης στην Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου, το έργο του οποίου σηματοδοτήθηκε από την όλη προσπάθειά του υλοποιήσεως της διατηρήσεως της διοικητικής διαιρέσεως των Νέων Χωρών, ως βασική πολιτική του στην εμπέδωση μιας ουσιαστικής αποκεντρωτικής πολιτικής στη Διοίκηση, με εξαίρεση τις δικαιοδοσίες της στρατιωτικής αρχής. Η Δικαιοσύνη και η απονομή της ως βασικό θεωρητικό του πιστεύω κινήθηκε στην ενγένει δικαστική οργάνωση και την υφιστάμενη νομοθεσία, με βάση τις αρχές της Χάγης, κατά την τήρηση της εγχώριας οθωμανικής νομοθεσίας, εκτός των περιπτώσεων του απόλυτου κωλύματος κατά την εφαρμογή της, οπότε στις περιπτώσεις αυτές λειτουργούσε η ελληνική γλώσσα και η συναφής ελληνική νομοθεσία. Τελικά, είτε με βάση την ελληνική νομοθεσία είτε εξαιτίας διεθνών συνθηκών οι οθωμανικοί δικαιικοί θεσμοί της Τουρκοκρατίας ιδιαίτερα επιβίωσαν στο ελληνικό κράτος και σε πολλές περιπτώσεις «μεταβόλισαν» τη φύση κυρίως των περί γαιών οθωμανικών διατάξεων.