Die Kirche der Sünder und der Heilige.Einige Bemerkungen zum Anfang des Donatismus in Römischen Afrika

Donatus, numidyjski biskup Kartaginy epoki cesarza Konstantyna (w IV wieku) zainspirował rozłam w Kościele Afryki łacińskiej oraz kościelną myśl teologiczną zwaną od jego imienia donatyzmem. Rozłam ten pojawił się w okresie, gdy wielu chrześcijan, po reskrypcie tolerancyjnym władcy, miało nadzieję, że razem z władzą Konstantyna nadeszła epoka pomyślna dla rozwoju chrześcijaństwa. Spodziewano się nie tylko pokoju religijnego w Kościele, ale także zgodnej współpracy chrześcijan z władzą cywilną. Wydawało się, że takie nadzieje pokładał także w chrześcijaństwie sam cesarz. Chrześcijaństwo wraz z reskryptem mediolańskim nie stało się wprawdzie jeszcze religią państwową..